در آوایش قمی، قید "هَم" (: نیز)، به هفت صورت کاربرد دارد که همه از نوع ادغام‌اند:

۱. پس از مصوت‌های کوتاه " : a" و " : e":

به صورت حذف صامت "ه: h" آغازین و جانشینی مصوت کوتاه " : a" بعدی با مصوت پایانی واژه‌ی پیشین:

این کوچَم، کوچه نشد: این کوچه هم کوچه نشد.

بَلکَم همساداها/همسِیاها اَ این کوچه راضی باشن: بلکه هم همسایه‌ها از این کوچه راضی باشند.

۲. پس از مصوت کوتاه " : o":

به صورت حذف صامت "ه: h" آغازین و مصوت کوتاه " : a" بعدی:

توم بامون بیا!: تو هم با ما بیا!

۳. پس از مصوت‌ بلند "ا: A":

مانند مورد قبلی.

شمام کارتون دُرُسّه: شما هم کارتان درست است.

تا اینجا آوایش قمی و فارسی محاوره در کاربرد این قید، یکسان پیش می‌روند، اما از اینجا به بعد، مربوط به آوایش قمی است:

۴. استثنائا پس از واژه‌ "ما":

گاهی به صورت حذف صامت "ه: h" آغازین با افزودن صامت "ن" میانجی و ابدال مصوت کوتاه " : a" به مصوت کوتاه " : o":

مانُم آدمیمو!: ما هم آدمیم‌ ها!

۵. پس از مصوت بلند "ی: i":

به صورت حذف صامت "ه: h" آغازین با افزودن صامت "ی" میانجی و ابدال مصوت کوتاه " : a" به مصوت کوتاه " : o":

نونباییُم نونبایی شاطر عباس!: نانوایی هم نانواییِ شاطر عباس!

۶. پس از مصوت بلند "و: u":

به صورت حذف صامت "ه: h" آغازین با افزودن صامت "ئ/و: w" میانجی و ابدال مصوت کوتاه " : a" به مصوت کوتاه " : o":

خونَه‌ ر آب‌جاروئُم/آب‌جارووُم کِه: خانه را آب‌ و جارو هم کرد.

۷. پس از صامت:

به صورت حذف صامت "ه: h" آغازین و ابدال مصوت کوتاه " : a" بعدی به مصوت کوتاه " : o":

اینُم اَ این: این هم از این.

با درخواست اصلاح و تکمیل.

دکتر علیرضا فولادی