در قلب ایران، در شهر تفرش، مجموعه تاریخی ششناو به چشم می‌آید. در کنار این مجموعه، چناری کهنسال با قدمتی بین 600 تا 1500 سال، استوار و سربلند ایستاده است. این چنار کهنسال، با نام چنار ششناو شناخته می‌شود و در فهرست آثار ملی ایران نیز به ثبت رسیده است.

قدمت و ویژگی‌های چنار ششناو

• تخمین قدمت: بین 600 تا 1500 سال
• محیط تنه: 9.1 متر
• قطر تنه: 2.9 متر
• موقعیت: مجموعه تاریخی ششناو
• ثبت: در فهرست آثار ملی ایران

نمادی از اعتقادات و فرهنگ ایرانی

درختان کهنسال در ایران، به ویژه چنار، از دیرباز مورد احترام و توجه بوده‌اند. این درختان، نمادی از اعتقادات، فرهنگ و تاریخ ایرانیان هستند و در بسیاری از موارد، در کنار مکان‌های مقدس یا در نزدیکی آب کاشته می‌شدند.

چنار ششناو، شاهد تاریخ تفرش

چنار ششناو، با قدمت دیرینه خود، شاهد گذر زمان و تاریخ تفرش بوده است. این درخت، در کنار قنات (کاریز) واقع شده و در طول سالیان دراز، نظاره‌گر زندگی مردم این منطقه بوده است.

توخالی شدن تنه، نمادی از استقامت

گفتنی است که درخت چنار به دلیل سرشت طبیعی خود، با کهنسال شدن، از درون تنه خالی شده و فقط با پوسته خود ادامه حیات می‌دهد. این موضوع، نه تنها از زیبایی چنار ششناو می‌کاهد، بلکه نمادی از استقامت و پایداری این درخت در برابر گذر زمان است.

آسیب‌های وارده به چنار ششناو

متأسفانه، گاهی اوقات اقدامات نسنجیده‌ای به اینگونه درختان کهنسال آسیب وارد می‌شود. پر کردن فضای خالی تنه چنار با مصالحی مانند آجر، سیمان و گچ، نمونه‌ای از این اقدامات است. این مصالح، به جای کمک به حفظ درخت، به آن آسیب می‌رسانند.

چنار ششناو، جاذبه‌ای برای اکوتوریسم

درختان کهنسال، مانند چنار ششناو، نه تنها به دلیل جلوه‌های نشاط و طراوت طبیعی، بلکه به عنوان میراث جاودان و یکی از قابلیت‌های جذب گردشگران طبیعی، محسوب می‌شوند.

شهرستان تفرش با داشتن جاذبه‌های تاریخی، فرهنگی و طبیعی متعدد، از جمله چنار ششناو، پتانسیل بالایی برای توسعه صنعت اکوتوریسم دارد. شناخت و معرفی این زیبایی‌های طبیعی، می‌تواند در رونق صنعت گردشگری، ارتقای سطح زندگی ساکنان محلی و تولید ثروت در منطقه نقش بسزایی داشته باشد.

یادآوری تعهد ما به حفظ طبیعت

همانطور که در متن آمده است، درخت را با قلب می‌کارند، نه با دست! این جمله، یادآور تعهد ما به حفظ طبیعت و احترام به این موجودات زنده است. چنار ششناو، به عنوان یک میراث طبیعی ارزشمند، باید مورد توجه و حفاظت قرار گیرد تا نسل‌های آینده نیز از زیبایی و شکوه آن بهره‌مند شوند.

عکس و متن: بهرام مسعودی