در این مسجد از سال 1290 تا سال 1304 ه. ق سالهای تاریخی مختلف دیده می شود و شیوه معماری و تزئینات و خطوط آن از مسجد سید اقتباس شده است آقای محّمدمهدی ارباب مؤلف تاریخ (نصف جهان فی تعریف الاصفهان) که خود معاصر با ساختمان مسجد بوده در کتاب خود چنین می نویسد: "مسجد دیگر مسجدی است جدیدالبناء که آن را مرحوم میر سیدحسن مجتهد اصفهانی در محله نو بنا نموده و زمان چندان مساعدت با تمام عمارت آن ننموده و عمرش به آخر رسید. بعد از او محمدرحیم خان بیلگر بیگی به عمارت آن پرداخت و عمر او نیز کوتاهی نمود و برادرانش محمدکریم خان و محمدحسین خان بعد از او به عمارت آن مشغول شدند و باز در آن اثنا محمدکریم خان وفات نمود و محمدحسین خان به کار آن مشغول است و قریب الاتمام می باشد. خداوند توفیق عطا فرماید که تعجیل اتمام در آن نموده که مسجدی نیکو شده، سمت قبله آن گنبدی خوش وضع ساخته و دو طرف آن را نیز صفه مانند با ستونهای سنگ ساخته اند و مسجدی باشکوه شده، صحن آن را با قاعده وسعتی دارد حوض و مهتابی در آن انداخته اند و موافق همت و دولت خود خوب ساختند، این مسجد سه دروازه دارد یکی به طرف مشرق و دیگر به جانب مغرب و درب دیگر به طرف شمال که مقبره میرسید حسن مرحوم در جنب آن است کتیبه سردر شرقی مسجد به خط ثلث سفید بر زمینه کاشی لاجوردی رنگ مورخ به سال 1301 ه. ق که به نامهای ناصرالدین شاه قاجار، رحیم خان و برادرانش اشاره شده است. کاشیکاریهای داخل ایوان و گنبد مسجدرحیم خان و شبستانهای اطراف آن به علت درگذشت بانی آن ناتمام مانده است. کتیبه اطراف محراب به خط ثلث سفید بر زمینه کاشی خشت لاجوردی آیات 18 و 19 سوره توبه و آیه 55 سوره ی مائده نوشته شده و در آخر کتیبه تاریخ 1304 ه. ق آمده است. سنگاب نفیس و یکپارچه مسجد رحیم خان که در زیر ایوان جنوبی قرار دارد به خط نستعلیق برجسته اشعاری نوشته شده و در آخر تاریخ 1299 ه. ق ذکر شده است. دکتر لطف اله هنرفر در پاورقی کتاب خود می نویسد مسجد رحیم خان تقریبا" شبیه مسجد سید بنا شده و حتی کتیبه های ایوان جنوبی نیز از مسجد سید گوده برداری شده، کاشیهای خشتی زیبایی از نوع (هفت رنگ) دارد گنبد آن بزرگتر از گنبد مسجد سید و بسیار پر حالت است و در طرفین آن دو شبستان نسبتا" وسیع است ولی خیلی از کاشیکاریهای آن ناتمام مانده و تا این تاریخ اقدام به اتمام آن نشده است. این مسجد به دلیل در برداشتن خطوط بسیار زیبا و معماری جالب عصر قاجار جزء آثار باشکوه و نفیس و شاخص این عصر به شمار می رود.