صرف فعل در آوایش قمی، بخش ۱: فعل‌گردانی
فعل‌گردانی یعنی کاربرد یک صیغه فعل به جای صیغه دیگر آن. این فرایند در آوایش قمی بسیار پرکاربرد است، اما بیشترین کاربرد آن در چند مورد زیر است:
۱. کاربرد ماضی ساده دوم شخص مفرد به جای امر:
اومدی!: بیا! (با لحاظ کردن معنای تسریع).
۲. کاربرد ماضی ساده به جای ماضی نقلی:
بیایی، نیایی، رفتیم: اچه بیایی، چه نیایی، رفته‌ایم (با لحنی که "رفته‌ایم" را برساند).
۳. کاربرد ماضی نقلی به جای مضارع استمراری
بیایی، نیایی، رفته‌ایم: چه بیایی، چه نیایی، می‌رویم (با لحاظ کردن معنای قطعیت).
۴. کاربرد ماضی ساده به جای مضارع اخباری:
در جواب "بیا!" بگویند:
اومدم: می‌‌آیم (با لحاظ کردن معنای تسریع)
۵. کاربرد مضارع اخباری به جای امر:
می‌آییو: بیا! هان! (با لحاظ کردن معنای قطعیت).
۶. کاربرد مضارع التزامی به جای امر:
بِریو!: بروی! هان!: برو! هان! (با لحاظ کردن معنای قطعیت).
با درخواست اصلاح و تکمیل.
دکتر علیرضا فولادی
نظر شما