نقاشی "اسماعیل در قربانگاه" اثر عبدالوهاب غفاری، نقاش برجسته دوره قاجار، یکی از نفیس‌ترین آثار نگارگری موجود در خانه تاریخی حکیم‌باشی در کاشان است. این اثر که با استفاده از تکنیک تمپرا خلق شده، روایتگر داستان حضرت ابراهیم (ع) و فرمان الهی برای قربانی کردن فرزندش اسماعیل (ع) است.
ویژگی‌های منحصر به فرد این شاهکار:

مهارت و ظرافت کم‌نظیر: غفاری با استفاده از رنگ‌ها و خطوط ظریف، جزئیات صحنه را به زیبایی به تصویر کشیده است. 
ترکیب‌بندی استادانه:  ترکیب‌بندی نقاشی به گونه‌ای است که حس تعلیق و اضطراب را در بیننده القا می‌کند. 
رنگ‌های متنوع و چشم‌نواز:  غفاری از طیف گسترده‌ای از رنگ‌ها در این اثر استفاده کرده که به پویایی و گیرایی آن می‌افزاید. 
تأثیرگذاری عاطفی:  نقاشی "اسماعیل در قربانگاه"  تماشاچی را با  احساسات عمیق  ابراهیم (ع) و اسماعیل (ع) در این  لحظه  خطیر  همراه می‌کند. 
انعکاس فرهنگ ایرانی:  غفاری با به تصویر کشیدن المان‌های ایرانی در این اثر،  به  هویت  فرهنگی  خود  اشاره  می‌کند.

نقاشی‌های مشابه:
در بناهای تاریخی کاشان، دو نمونه دیگر از نقاشی‌های روایی مذهبی با مضمون ذبح اسماعیل وجود دارد. یکی از این آثار که در خانه حکیم‌باشی واقع شده، از نظر کیفیت و ظرافت به مراتب  برتر  از  نمونه  دیگر  در  مشهد اردهال  است  و  به  نظر  می‌رسد  که  نسخه‌ای  ناشیانه  از روی اثر غفاری باشد.
اهمیت نقاشی:
نقاشی "اسماعیل در قربانگاه"  نه تنها  از نظر  هنری  اثری  ارزشمند  محسوب  می‌شود،  بلکه  به  عنوان  سندی  مهم  از  تاریخ  و  فرهنگ  ایران  نیز  حائز اهمیت  است.  این  اثر  به  ما  در  درک  بهتر  باورها،  ارزش‌ها  و  سنن  مردم  ایران  در  دوره  قاجار  کمک  می‌کند.