صرف فعل در آوایش قمی
بخش ۲: افعال خاص
در فارسی دری، افعالی رایج بوده‌اند که امروزه از دور رواج خارج شده‌اند، اما هنوز نشانه‌هایی از کاربرد آن‌ها در آوایش قمی پیدا می‌کنیم. این افعال عبارت‌اند از:
۱. ماضی بعید برای فعل "بودن":
بودَه بودم
بودَه بودی
بودَ بو
بودَه بودیم
بودَه بودیت
بودَه بودن
پس‌‌اون‌پَیرو/پس‌اون‌پریرو کُجی بودَه بودی؟
۲. ماضی ابعد برای فعل "بودن" با خوانش خاص:
بودَه بوده‌م
بودَه بوده‌ی
بودَه بوده(س)
بودَه بودهیم
بودَه بوده‌یت
بودَه بوده‌ن
آخرش ملوم نشد بیلمون این دو سه رو دس کی بودَه بوده؟/دس کی بودَه بودَه‌س؟
۳. ماضی بعید نقلی:
رفتَه بودَه بودم
رفتَه بودَه بودی
رفتَه بودَه بو
رفتَه بودَه بودیم
رفتَه بودَه بودیت
رفتَه بودَه بودن
۴. ماضی ابعد نقلی با خوانش خاص
رفتَه بودَه بوده‌م
رفتَه بودَه بوده‌ی
رفتَه بودَه بوده(س)
رفتَه بودَه بودهیم
رفتَه بودَه بوده‌یت
رفتَه بودَه بوده‌ن
با درخواست اصلاح و تکمیل.
دکتر علیرضا فولادی
نظر شما