آداب و رسوم رمضان در تفرش و آشتیان: سفری به اعماق فرهنگ و معنویت
ماه مبارک رمضان در تفرش و آشتیان، سرزمین عالمان و دینداران، جلوهای منحصر به فرد از معنویت، سنت و فرهنگ را به نمایش میگذارد. در این دیار، رمضان از اواخر شعبان آغاز میشود و شور و اشتیاق مردم برای استقبال از این ماه پر برکت، در کوچه پس کوچهها و خانهها موج میزند.
آغاز رمضان، نوای سحر و ندای ملک:
غروب آخرین روز ماه شعبان، نویدبخش طلوع ماه رمضان است. مردم با دلهایی سرشار از امید و ایمان، به بام خانهها و مساجد میروند تا نظارهگر طلوع هلال باشند. ندای "الله اکبر" سر بر میآورد و با رویت هلال، تبریک و شادباش رمضان، در فضا طنین انداز میشود.
سحرگاهان، زمزمه عشق و بیداری:
در گذشتههای نه چندان دور، سحرگاهان رمضان در تفرش و آشتیان، عطر دلانگیز عبادت و نیایش را به خود میگرفت. سحرخوانان با نوای گرم خود، مردم را از خواب بیدار میکردند و آنان را به استقبال روزی پر از معنویت و برکت دعوت میکردند. نواهای روحبخش "السحور سحور" و "ای اهل ایمان سحر شد برخیزید" در کوچهها و پس کوچهها میپیچید و شور و حال خاصی به سحرگاهان رمضان میبخشید.
روشنایی دلها در پرتو قرآن:
در ماه ضیافت الهی، نور قرآن در خانهها، مساجد و تکایا روشنایی میبخشد. جلسات قرآن، محفلی برای انس با کلام الهی و تعمق در آیات نورانی قرآن کریم است. در این جلسات، قاریان قرآن با الحان دلنشین، آیات قرآن را تلاوت میکنند و مفسران با شرح و تفسیر آیات، بر غنای معنوی این جلسات میافزایند.
** سفرههای افطار، برکت و همدلی:**
غروب آفتاب در ماه رمضان، نویدبخش افطار و گشودن سفرههای پربرکت الهی است. در این سفرهها، سادگی و صفای طعام، جلوهای از معنویت و خضوع در برابر خالق هستی دارد. خرما، نان، پنیر، سبزی و آش رشته، از جمله غذاهای ساده و رایج در سفرههای افطار تفرش و آشتیان است. اما برکت این سفرهها، فراتر از مادیات است. مردم با تقسیم غذای افطار با همسایگان و نیازمندان، طعم همدلی و ایثار را در کام جان میچشند.
شبهای قدر، راز و نیاز و نیایش:
شبهای قدر، نقطه عطفی در ماه رمضان است. در این شبهای عزیز، مردم با حضور در مساجد و بیت علما، به راز و نیاز با خداوند متعال میپردازند و با تضرع و التماس، طلب مغفرت و آمرزش میکنند. ندای "اللهم الغوث الغوث" در این شبها، فضا را عطرآگین از بوی مناجات و نیایش میکند.
یزمان وداع، اشک و ثواب:
با فرا رسیدن عید فطر، شور و شعف جای خود را به اندوه و حسرت میدهد. مردم با حضور در مساجد و مصلیها، نماز عید فطر را به جا میآورند و با دعا و نیایش، از خداوند متعال طلب ثواب و اجر روزهداری و شبهای قدر را میکنند.
رمضان در تفرش و آشتیان، تنها به این آداب و رسوم ختم نمی شود. عشق به اهل بیت عصمت و طهارت، در تار و پود این سنتها ریشه دوانده است. برپایی مجالس عزاداری در شبهای شهادت امام علی (ع) و اطعام عزاداران، از جمله جلوههای این عشق و ارادت است.
رمضان در این دیار، سفری عاشقانه به اعماق فرهنگ، معنویت و سنتهای اصیل ایرانی است. سفری که هر سال، مشتاقان را به سوی خود رهنمون میکند و خاطرات و تجربیات معنوی ماندگاری را برای آنها به ارمغان میآورد.
نظر شما