نقش ژئوپلیتیکی کامبوج در جنوب شرقی آسیا، آن را به آوردگاهی کلیدی در رقابت رو به رشد میان ایالات متحده و چین تبدیل کرده است. تمایل کامبوج به حفظ روابط نزدیک با هر دو قدرت، چالشی برای استراتژی‌های منطقه‌ای ایالات متحده ایجاد می‌کند و سوالاتی را در مورد تعهد این کشور به دموکراسی و حقوق بشر به وجود می‌آورد.

نفوذ فزاینده چین:

در سال‌های اخیر، چین سرمایه‌گذاری‌های هنگفتی در کامبوج انجام داده و پروژه‌های زیربنایی متعددی را در این کشور اجرا کرده است. این امر، وابستگی اقتصادی کامبوج به چین را به شدت افزایش داده و نفوذ سیاسی پکن را در این کشور تقویت کرده است.

یکی از نمونه‌های بارز این نفوذ، ساخت پایگاه نظامی دریایی در "ریم" کامبوج توسط چین است. این پایگاه که به عنوان "میراث دوستی" شناخته می‌شود، نگرانی‌هایی را در مورد اهداف نظامی چین در منطقه ایجاد کرده است.

علاوه بر این، چین در حال سرمایه‌گذاری در پروژه "کانال فونان تکو" است که پایتخت کامبوج را به خلیج تایلند متصل می‌کند. این پروژه که توسط شرکت‌های چینی اجرا می‌شود، وابستگی کامبوج به مسیرهای تجاری سنتی از طریق رودخانه مکونگ را کاهش می‌دهد و راه را برای نفوذ بیشتر اقتصادی چین در این کشور هموار می‌کند.

منافع پیچیده کامبوج:

نخست وزیر کامبوج، "هان مانت"، روابط نزدیکی با چین دارد و از این روابط برای تقویت قدرت و ثبات داخلی خود استفاده می‌کند. سرمایه‌گذاری‌های چین به ایجاد شغل و رشد اقتصادی در کامبوج کمک می‌کند و به مانت کمک می‌کند تا مشروعیت خود را در میان مردم حفظ کند.

با این حال، کامبوج به طور کامل تحت نفوذ چین نیست. این کشور روابط خود با ایالات متحده را نیز حفظ کرده و از کمک‌های مالی و نظامی آمریکا بهره می‌برد. کامبوج همچنین عضو آسه‌آن است، که یک بلوک منطقه‌ای متشکل از 10 کشور است که به دنبال حفظ استقلال و هویت خود در برابر قدرت‌های بزرگتر مانند چین و ایالات متحده است.

چالش‌هایی برای ایالات متحده:

ایالات متحده برای مقابله با نفوذ فزاینده چین در کامبوج با چالش‌های متعددی روبرو است. واشنگتن باید مراقب باشد که به عنوان یک قدرت سلطه‌جو تلقی نشود، زیرا این امر می‌تواند کامبوج را به سمت چین سوق دهد.

ایالات متحده همچنین باید راه‌هایی برای تعامل با کامبوج پیدا کند که به نفع منافع هر دو کشور باشد. این امر می‌تواند شامل سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها، ارائه کمک‌های فنی و تشویق تجارت و سرمایه‌گذاری بین دو کشور باشد.

در نهایت، آینده روابط کامبوج با ایالات متحده و چین به اقدامات این دو قدرت و همچنین به انتخاب‌های رهبران کامبوج بستگی دارد.