روستای مزرعه گورت: نگینی درخشان در حوالی اصفهان، که با قدمتی دیرینه، حکایات ناگفته‌ای از تاریخ و طبیعت را در سینه خود جای داده است. این روستا، زیرمجموعه دهستان قهاب جنوبی و از توابع بخش مرکزی شهرستان اصفهان، در فاصله‌ای کوتاه از شهر اصفهان و در همسایگی جاذبه‌های تاریخی و طبیعی متعددی قرار گرفته است.

موقعیت جغرافیایی:

مزرعه گورت در 57 درجه و 94 دقیقه طول شرقی و 36 درجه و 13 دقیقه عرض شمالی واقع شده است. از شمال به جاده اصفهان - نائین و شهرک صنعتی جی، از جنوب به اراضی کشاورزی، از غرب به باغ رضوان و روستای گورت و از شرق به روستای جیلان آباد محدود می‌شود.

تاریخچه:

قدمت روستای مزرعه گورت به دوران صفویه باز می‌گردد. در آن زمان، این روستا به عنوان یکی از مزارع و اراضی کشاورزی وابسته به روستای گورت شناخته می‌شد. در دوره قاجار، ظل‌السلطان، حاکم اصفهان، و خواهرش، کسریٰ بانو، ملقب به بانوی عظمی، مالکیت این ده را به دست آوردند. بانوی عظمی در این مکان قصری بنا کرد که امروزه از آن ویرانه‌هایی باقی مانده است.

منابع طبیعی:

مزرعه گورت از دیرباز به واسطه برخورداری از منابع آبی غنی، از جمله قنات و چاه‌های عمیق، به عنوان یک منطقه کشاورزی شناخته می‌شده است. با وجود خشکسالی‌های اخیر، همچنان کشاورزی در این روستا رونق دارد و محصولاتی مانند گندم، جو، صیفی‌جات و انگور در آن کشت می‌شود.

جاذبه‌های گردشگری:

علاوه بر جاذبه‌های طبیعی، مزرعه گورت از نظر تاریخی نیز حائز اهمیت است. ویرانه‌های قصر بانوی عظمی، گورستان قدیمی روستا و بناهای تاریخی دیگر، گواه بر قدمت و غنای فرهنگی این منطقه هستند.

وضعیت فعلی:

امروزه مزرعه گورت به عنوان یکی از روستاهای حومه شهر اصفهان شناخته می‌شود. با وجود نزدیکی به شهر، این روستا همچنان بافت سنتی خود را حفظ کرده است و مردمان آن به زندگی ساده و روستایی خود ادامه می‌دهند.

منابع:

• قادری، س. (۱۳۸۶). فرهنگ جامع گیتاشناسی ایران (جلد ۲). تهران: انتشارات گیتاشناسی.
• آل داوود، سید محمد (۱۳۹۲). رساله صریح الملک در خصوص گورت. در کتاب گورت: تاریخ، فرهنگ و مردم (صفحات ۱۲۱-۱۲۲). اصفهان: نشر دانشگاه صنعتی اصفهان.
• مهریار، محمود. (۱۳۸۲). فرهنگستان جغرافیای ایران. جلد ۲۹: اصفهان. تهران: انتشارات دایره جغرافیایی ستاد ارتش.
  
  به کوشش مهندس الهام حسینی