گویش تایبادی: زبانی با لهجه ای خاص و اصیل
مقدمه:
مردم تایباد به زبان فارسی صحبت می کنند، اما لهجه ی آنها با لهجه ی سایر نقاط ایران تفاوت دارد. این لهجه که به گویش تایبادی معروف است، دارای ویژگی های خاص و منحصر به فردی است که در ادامه به برخی از آنها اشاره خواهیم کرد.
تغییرات در تلفظ حروف:
- ی به جای ه: شفاعت خواه تو = شفاعت خوای تو
- م به جای ن: گنبد، پنبه = گمبد. پمبه
- د به جای به: به روی سفره = دِ روی سفره
- خ به جای ق: وقت = وخت
- کسره به جای را: کتاب را بیار = کتابِ بیار
- و به جای ب: بردار = وردار
تغییرات در ضمایر و افعال:
- یُم به جای اَم: من هم مانده ام. = میُم موندَیُم
- آم به جای اَم: خوانده ام = خوندام
- ایْ به جای ای: خوانده ای. = خوندِی
حذف برخی حروف:
- حذف ه جمع: کتابها، درختها = کتابا درختا
تغییرات در صرف افعال:
- ماضی ساده: دیدُم. دیدی. دید. دیدِم. دیدِن. دیدَن
- ماضی استمرار: مِدیدُم. مِدیدی. مِدید. مِدیدِم. مِدیدی. مِدیدِن
- مضارع التزامی: بنِوسُم. بِنِوسی. بِنِوسه. بِنِوسِم. بِنِوِسِن. بِنِوِسَن
- مستقبل: بِخَه مدُم. بِخَه مَدِی. بِخَه مَد. بِخَه مَدِم. بخه مَدِن. بِخَه مَدَن
نظر شما