مقدمه:

سلطان محمود غزنوی، پادشاه قدرتمند سلسله غزنوی، در طول دوران حکومت خود، فتوحات بسیاری را به دست آورد و قلمرو خود را گسترش داد. در این میان، منطقه جام و باخرز نیز از جمله مناطقی بود که تحت سیطره ی او قرار گرفت.

دیدار سلطان محمود با پیر آهوپوش:

در یکی از سفرهای سلطان محمود به جام، او از وجود پیر آهوپوش، زاهدی مشهور از کرامیان، مطلع شد. کرامیان فرقه ای صوفی بودند که در آن زمان در خراسان حضور داشتند. سلطان محمود که به دروغگویی و فریبکاری کرامیان مشهور بود، به همراه امیر حسنک وزیر که منکر درویشان بود، به دیدار پیر آهوپوش رفت.

کرامت پیر آهوپوش:

هنگامی که سلطان محمود و امیر حسنک به نزد پیر آهوپوش رسیدند، پیر با دست خود در هوا یک مشت سکه ی طلا ظاهر کرد و به امیر حسنک داد. نکته ی جالب توجه این بود که تمام سکه ها منقش به نام بوعلی سیمجور، دشمن خونی سلطان محمود، بودند.

واکنش سلطان محمود:

مشاهده ی این کرامت، سلطان محمود را به شدت تحت تاثیر قرار داد. او که تا پیش از این منکر کرامات کرامیان بود، با دیدن این معجزه، از دروغگویی و فریبکاری آنها آگاه شد و از آن پس، نظر خود را در مورد کرامیان تغییر داد.

مصادره املاک سیمجوریان:

سیمجوریان، حامیان بوعلی سیمجور، در باخرز املاک و اموال زیادی داشتند. سلطان محمود پس از سرکوب بوعلی سیمجور، این املاک را مصادره کرد. اما بعدها به وساطت خواجه ابو نصر مشکان زوزنی، در سال 413 هجری قمری، این املاک به وارثان سیمجوریان بازگردانده شد. البته املاک ابوعلی سیمجور که به قرمطی گری متهم شده بود، مصادره شد و به خزانه ی دولت منتقل گردید.

نتیجه گیری:

داستان دیدار سلطان محمود غزنوی با پیر آهوپوش، نشان دهنده ی قدرت کرامات و معجزات اولیای الهی است. همچنین این داستان، حاکی از تغییر نظر سلطان محمود در مورد کرامیان و بازگشت او به مسیر حق است.

منابع:

• تاریخ بیهقی
• راحة الصدور
• سلسله الذهب
• تاریخ ایران باستان (جلد دوم)