درست در زمانی که طبیعت بیدار می‌شود و زمین لباس سبز بهار را به تن می‌کند، سفره‌های مردم تهران قدیم نیز رنگ و بوی دیگری به خود می‌گرفت. گویی با فرا رسیدن فصل بهار، بساط گوشت و برنج از سفره‌ها جمع می‌شد و جای خود را به محصولاتی تازه و خوشمزه از دل طبیعت می‌داد.

بوی بهار در کوچه پس کوچه‌ها:

صبح‌های زود در محله‌های قدیمی تهران، صدای چرخ دستی‌های میوه‌فروشان و تازه‌فروشان که عطر سبزی‌های تازه و میوه‌های نوبرانه را با خود به همراه داشتند، در کوچه پس کوچه‌ها می‌پیچید. گویی با هر نغمه، نوای بهار در دل خانه‌ها نفوذ می‌کرد و طراوت و شادابی را به ارمغان می‌آورد.

نان و پنیر و سبزی، غذای اصلی بهار:

با گرم شدن هوا و فراوانی سبزی و صیفی، گوشت از سفره تهرانی‌ها رخت می‌کشید و جای خود را به انواع سالادها، آش‌ها و خورش‌های بهاری می‌داد. نان و پنیر و سبزی، نان و هندوانه، آش گوجه، خورش گوجه سبز، کدو مسمایی، یتیمچه و کشک بادمجان از جمله غذاهای رایج در این فصل بودند.

از چغاله بادام تا زالزالک:

تنوع میوه‌های بهاری در سفره تهرانی‌های قدیم حرف اول را می‌زد. چغاله بادام، سیب قندک، سیب گلاب، گرمک، طالبی، انگور، خیار و... هر کدام به نوبه خود زینت‌بخش سفره‌ها بودند و با ذائقه مردم سازگار می‌شدند. فصل بهار با زالزالک به عنوان آخرین میوه نوبرانه به پایان می‌رسید و جایش را به میوه‌های تابستانی می‌داد.

پخت و پز به سبک بهارانه:

خانم‌ها در این فصل دستشان در آشپزی باز بود و از هر میوه‌ای که به دستشان می‌رسید، یک غذای خوشمزه و دلچسب تدارک می‌دیدند. تنگ‌های غذا پر از سالادهای رنگارنگ، آش‌های ترش و ملس و خورش‌های بهاری می‌شد و عطر و بوی دل‌انگیز آن در خانه‌ها می‌پیچید.

سفره‌های ساده، اما پربرکت:

نکته جالب توجه اینجاست که برخلاف تصور، این فقط سفره‌های اقشار کم‌برخوردار نبود که در بهار رنگین‌کمانی از سبزی و صیفی را به خود می‌دید. بلکه اکثر مردم تهران، فارغ از تمکن مالی، در این فصل غذاهایی ساده و سبک از دل طبیعت تناول می‌کردند و لذت واقعی طعم و مزه را تجربه می‌کردند.

نان و سکنجبین و کاهو:

در کنار تنوع غذاها، نان و سکنجبین و کاهو نیز به عنوان یکی از وعده‌های غذایی محبوب در شب‌های بهاری و تابستانی به شمار می‌رفت. خنکی و طراوت این خوراک ساده، در گرمای طاقت‌فرسای تابستان، صفای دیگری به سفره‌ها می‌بخشید.

حافظه تاریخی پر از طعم:

امروزه با وجود فراوانی غذاهای متنوع و رستوران‌های رنگارنگ، شاید کمتر کسی طعم واقعی غذاهای بهاری تهران قدیم را چشیده باشد. اما سفره‌های ساده و پربرکت آن دوران، یادآور دورانی است که مردم در هماهنگی با طبیعت زندگی می‌کردند و از مواهب آن به بهترین شکل بهره می‌بردند. گویی هر لقمه از نان و پنیر و سبزی، حامل خاطرات خوش و عطر و بوی دل‌انگیز بهار بود.