درست است که در دوره مظفرالدین شاه قاجار تغییراتی در سقف تکیه دولت اعمال شد، اما استفاده از سازه فلزی برای پوشش سقف دقیق نیست. 
بر اساس شواهد تاریخی و عکس‌های موجود از کاخ گلستان، از نیم قوس‌های آهنی به جای قوس‌های چوبی برای استحکام‌بخشی به سقف استفاده شده است. 

نکات قابل توجه:

پوشش اصلی سقف: سقف اصلی تکیه دولت از چوب بود و با چادر کرباسی در مواقع لازم پوشیده می‌شد.
مشکلات پوشش چوبی: به مرور زمان، فشار پوشش چوبی در طبقه چهارم باعث ایجاد ترک و شکستگی در آن شد.
راه حل: به دستور مظفرالدین شاه، مهندس بتون فرانسوی نیم قوس‌های آهنی را جایگزین قوس‌های چوبی کرد.

مشخصات نیم قوس‌های آهنی:
تعداد: 12 عدد
جنس: آهن
ساختار: هر نیم قوس از پنج تکه مجزا تشکیل شده بود که با پیچ و مهره به هم متصل می‌شدند.
مزیت: استحکام بیشتر و نیاز کمتر به پشت‌بندهای آجری در سقف اتاق‌های تکیه

دلایل عدم استفاده از سازه فلزی:

عدم وجود شواهد: هیچ عکس یا سند تاریخی معتبری مبنی بر استفاده از سازه فلزی در سقف تکیه دولت در دوره مظفرالدین شاه وجود ندارد.
فناوری محدود: در آن زمان، فناوری ساخت و استفاده از سازه‌های فلزی در ایران به اندازه کافی پیشرفته نبود.
هزینه بالا: سازه‌های فلزی در مقایسه با چوب بسیار گران‌تر بودند و بعید به نظر می‌رسد که در آن دوره برای ساخت تکیه دولت از آنها استفاده شده باشد.

نتیجه:
با استناد به شواهد تاریخی و عکس‌های موجود، استفاده از نیم قوس‌های آهنی به جای قوس‌های چوبی راه‌حلی برای استحکام‌بخشی به سقف تکیه دولت در دوره مظفرالدین شاه قاجار بوده است. استفاده از سازه فلزی در آن دوره غیر محتمل به نظر می‌رسد.