پارسا کارشناسی ارشد 1397
پدیدآور: مشهود طیبین 
استاد راهنما: بهزاد علیپور
موسسه آموزش عالی اترک - قوچان، گروه معماری
چکیده

تشخیص نیاز فطری انسان برای برقراری ارتباط با طبیعت، خلق محیطی است که بتوانند کیفیت زندگی را افزایش دهد. طراحی بیوفیلیک کوششی است برای فهم نیاز های بشر و پیوند آن با دنیای طبیعی . در معماری سنتی ایرانی می توان ساختمان را با گیاهان پوشش داد تا ساختمان سبز ایجاد شود . اما در معماری بیوفیلیک نمی تواند چنین چیزی صورت بگیرد، در این معماری باید فرم (شکل) فرایند بزرگی را تفسیر نموده و پارامترهای عینی و ذهنی بسیاری را دارا باشد. این رویکرد به دو صورت مستقیم و غیر مستقیم مطرح می شود که در رویکرد مستقیم به استفاده از گیاهان ، نور طبیعی ، آب ، مصالحی مانند سنگ و چوب و در رویکرد غیر مستقیم به استفاده از الگوهای هندسی و پیچیده عناصر طبیعی اشاره دارد . در این رساله تلاش بر آن است، تا الگوی معماری جهت طراحی یک مجتمع مسکونی ، در شهرستان تایباد ، با تأکید بر معماری بیوفیلیک در راستای ارتقاء حضور پذیری طبیعت در فضای زندگی ساکنین صورت گیرد و سعی شده از میان الگوهای معماری بیوفیلیک با تأکید بر" ارتباط بصری و غیر بصری" ، "حضور آب" و" نور "بتوان به ارائه راهکارهایی جهت تدوین یک الگوی طراحی برای مجتمع مسکونی درشهرستان تایباد دست یافت.