پارسا کارشناسی ارشد 1401
پدیدآور: منصوره محمدی پشته ئی 
استاد راهنما: یونس صحرانورد نشتیفان
دانشگاه آزاد اسلامی واحد تایباد، گروه علوم تربیتی
چکیده

معلمان برای اثربخش بودن باید بر دانش و مهارت‌های موردنیاز جهت دستیابی به اهداف آموزشی آگاهی و تسلط داشته باشند تا بتوانند آن‌ها را در زمان مناسب و به شیوه‌ای مطلوب به‌کار گیرند، در این راستا، جهت‌گیری‌های برنامه درسی به‌عنوان راهنمای عمل می‌تواند تعیین کننده نوع تصمیم-گیری‌ها و عملکرد آموزشی معلمان و دست‌اندرکاران نظام آموزشی باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین جهت‌گیری‌های برنامه درسی و تدریس اثربخش در معلمان دوره ابتدایی شهرستان تایباد بود. در این پژوهش از روش کمی و راهبرد پیمایش جهت جمع‌آوری، تحلیل و تفسیر داده‌ها استفاده شد. جامعه آماری شامل تمامی معلمان دوره ابتدایی شهرستان تایباد در سال-تحصیلی 1400- 1399 بودند که تعداد آنها 324 نفر (178 زن و 146 مرد) بود که از بین آنها به شیوه تصادفی طبقه‌ای 228 نفر (122 زن و 106 مرد) به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری متغیرها، پرسشنامه‌ جهت‌گیری‌های برنامه درسی چنگ و ونگ (2002) و پرسشنامه تدریس اثربخش اسلامیان (1393) بود. تحلیل داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون انجام گرفت. نتایج همبستگی نشان داد که بین جهت‌گیری‌های برنامه درسی با تدریس اثربخش و مولفه‌های آن رابطه مثبت و مستقیم در سطح (01/0) وجود دارد و جهت‌گیری‌های برنامه درسی می‌توانند 59 درصد از واریانس تدریس اثربخش معلمان را تبیین نمایند. بنابراین توجه به جهت‌گیری‌های برنامه درسی معلمان جهت تدریس اثربخش آنان بسیار اهمیت دارد.