سلطان‌حسین رکنی، از نوادگان محمد شاه قاجار و فرزند رکن الدوله، والی سابق شیراز و خراسان، در سال ۱۲۶۱ شمسی در تهران دیده به جهان گشود. وی پس از طی تحصیلات، در دستگاه دولتی به مناصب مختلفی از جمله ریاست دفتر وزارت فوائد عامه و حکومت ولایت کردستان دست یافت.

با روی کار آمدن پهلوی اول، رکنی به فرمانداری شهرهای مختلف منصوب شد. طولانی‌ترین دوران خدمت وی در قم سپری شد. وی در این شهر به دلیل ارتباط نزدیک با آیت‌الله العظمی بروجردی، مرجع تقلید بزرگ شیعیان، به حل مشکلات سیاسی و اجتماعی مردم کمک شایانی کرد.

یکی از مهم‌ترین خدمات رکنی به قم، پیگیری امور فرهنگی بود. وی با درایت و تلاش فراوان، ساختمان اداری فرهنگ را از آستان قدس رضوی تحویل گرفت و به بهبود وضعیت آموزشی و فرهنگی شهر کمک کرد.

سلطان حسین رکنی در طول زندگی خود به عنوان فردی دلسوز و خدمتگزار شناخته می‌شد و در میان مردم و علما از احترام خاصی برخوردار بود. پس از درگذشت در ۱۱ اردیبهشت ۱۳۳۰، پیکر وی با حضور گسترده مردم در قم تشییع شد.

متن زیر مربوط به کتاب تاریخ معارف قم اثر آقای مهدی عباسی است که متن بالا از آن بازنویسی شده است:

سلطان حسین رکنی

سلطان حسین رکنی، از جمله شخصیت‌هایی است که به فرهنگ قم خدمات شایانی کرده است. او در سال ۱۲۶۱ شمسی در تهران به دنیا آمد. پدرش، محمد تقی میرزا رکن‌الدوله، پسر محمد شاه قاجار و نوه عباس میرزا نایب‌السلطنه بود. رکن‌الدوله در دوران پیشین والی شیراز و سپس والی خراسان و نایب‌التولیه آستان قدس رضوی بود.

سلطان حسین رکنی در زمان وزارت نظام‌الدین غفاری (مهندس‌الممالک) رئیس دفتر وزارت فوائد عامه بود و پس از آن، در وزارت داخله به عنوان حاکم و نایب والی ولایت کردستان در دوران شریف‌الدوله منصوب شد و تا ظهور حکومت پهلوی در این سمت باقی ماند.

در دوره پهلوی اول که تا شهریور ۱۳۲۰ طول کشید، او بارها به حکومت و فرمانداری شهرهای مختلف منصوب شد. در شهریور ۱۳۲۰، پس از ورود متفقین به ایران، به فرمانداری قم منصوب شد و در اواسط سال ۱۳۲۱ به ملایر منتقل گردید. سپس در خرداد ۱۳۲۳ مجدداً به قم بازگشت و بعد از آن به فرمانداری گرگان اعزام شد. برای سومین بار در سال ۱۳۲۵ به قم منتقل شد و تا خرداد سال ۱۳۲۹ آخرین مأموریت دولتی او در این شهر به پایان رسید و بازنشسته شد. طولانی‌ترین مأموریت دولتی او که به طور متناوب در قم شکل گرفت، هفت سال به طول انجامید.

سلطان حسین رکنی در این مدت مورد توجه مفتی بزرگ شیعه، آیت‌الله العظمی حاج آقا سید حسین طباطبایی بروجردی، بود و در مسائل سیاسی و اجتماعی با او مشورت می‌کرد. رکنی همواره با فرهنگیان قم همراه بود و در حل مشکلات اداری آنان در سطوح بالا کمک می‌کرد. او با درایت و توانایی، ساختمان اداری فرهنگ واقع در چهارراه بیمارستان فاطمی را از آستان مقدس دریافت کرد. حتی زمانی که در امور تحصیلی میان او و فرهنگ مشکلی پیش آمد، با تدبیر به رفع آن پرداخت.

این مرد به پاس خدمات عام‌المنفعه‌ای که انجام داده بود، مورد احترام علما و طبقات مختلف مردم قرار داشت. هنگامی که در ۱۱ اردیبهشت ۱۳۳۰ درگذشت و جنازه‌اش به قم و مقبره محمد شاه قاجار منتقل شد، جماعت کثیری از هر دسته و طبقه در تشییع او حضور یافتند و ادای احترام کردند. رحمة الله علیه.