معیار و ملاک تشخیص سوره های مکی و مدنی
فهرست عناوین
نویسنده : محمد هادی معرفت
طبق آماری که از روایات ترتیب نزول به دست میآید،86 سوره مکی و 28سوره مدنی است که در این گروه بندی سه معیار وجود دارد:
1- معیار زمان:بیشتر مفسرین معتقدند که معیار مکی یا مدنی بودن هجرتپیامبر اکرم صلی الله علیه و آله از مکه به مدینه است. هر سورهای که پیش از هجرت نازل شده مکیو هر سورهای که پس از هجرت نازل شده است مدنی به شمار میرود،خواه درمدینه نازل شده باشد خواه در سفرها.و حتی در مکه در سفر حجیا عمره یا پس ازفتح،چون پس از هجرت بوده است،مدنی محسوب میشود.ملاک هجرت نیزداخل شدن به مدینه است.بنابر این آیاتی که پس از هجرت از مکه و پیش از ورودبه مدینه،در راه بر پیامبر نازل شده است،مکی محسوب میشود.مثلا آیه ان الذیفرض علیک القرآن لرادک الی معاد... (1) بر اساس این تعریف و ملاک که پس از خروج ازمکه در راه بر پیامبر نازل شده،مکی است.
2- معیار مکان:هر چه در شهر مکه و پیرامون آن نازل شده مکی است.و هر چهدر مدینه و پیرامون آن نازل گردیده مدنی است، خواه پیش از هجرت یا پس از آننازل شده باشد.پس آن چه در غیر این دو منطقه نازل شده باشد نه مکی است و نهمدنی.در این زمینه جلال الدین سیوطی روایتی آورده است که پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند:
«انزل فی ثلاثة امکنة:مکة و المدینة و الشام»که طبق گفته ابن کثیر،مقصود از شامتبوک است (2).
3- معیار خطاب:هر سورهای که در آن،خطاب به مشرکان میباشد مکی و هرسورهای که در آن خطاب به مؤمنان میباشد،مدنی است.در این زمینه ازعبد الله بن مسعود حدیثی آوردهاند که گفته است:«هر سوره که یا ایها الناس در آنبه کار رفته باشد،مکی است و هر سوره که یا ایها الذین آمنوا در آن به کار رفته باشدمدنی است» (3) ،زیرا در مدینه غلبه با مؤمنان بوده و در مکه با مشرکان. البته درسورههای مدنی مانند سوره بقره، یا ایها الناس به کار رفته که کلیت این معیار راخدشهدار میکند.
برای تشخیص سورههای مکی و مدنی،ملاکهایی را مشخص کردهاند که هریک به تنهایی نمیتواند ملاک جامع و مانع باشد.بلکه این ملاکها روی هم رفته تاحدودی تعیین کننده است.به طور کلی ملاکها و علایم برای تشخیص،عبارتاست از:1)نص و خبر،2) علایم صوری و ظاهری،3)علایم محتوایی و معنوی.
1
علامه برهان الدین ابراهیم بن عمر بن ابراهیم جعبری(متوفای 732)میگوید:«برایشناخت مکی و مدنی دو راه وجود دارد: سماعی،که از راه نقل و روایتبه دستمیآید.قیاسی،که از روی ضابطه تشخیص داده میشود».آن گونه که علقمة بن قیس(متوفای 62)از عبد الله بن مسعود روایت کرده است:«هر سورهای که در آن یا ایهاالناس آمده باشد یا لفظ«کلا»استعمال شده باشد یا در ابتدای آن حروف مقطعباشد-جز زهراوین(بقره و آل عمران)و نیز سوره رعد که بنا بر قولی مدنی است-یادر آن قصه آدم و ابلیس آمده باشد-جز سورههای طولانی-یا سورهای که در آنسر گذشت انبیای سلف و امتهای گذشته آمده باشد مکی است،و هر سورهای کهدر آن از فریضه و تکالیف و حدود شرعی سخن گفته شده باشد،مدنی است» (4).
برخی خصوصیات دیگری برای شناختسورههای مکی و مدنی ذکر کردهاندکه عبارت است از:
1- کوتاهی آیات درون یک سوره و نیز کوتاهی سوره،نوعا مکی بودن آن رامیرساند.و بلندی آیههای یک سوره علاوه بر بلندی سوره نوعا مدنی بودن آن راثابت میکند.
2- لحن تند و شدید سوره بیشتر با اهل مکه است که اهل عناد و لجاج ومقاومت در مقابل حق بودهاند،ولی لحن ملایم و خفیف، مدنی بودن سوره رامیرساند که بیشتر خطاب به مؤمنین است.
3- بحث درباره اصول معارف و اصل ایمان و دعوت به اسلام از ویژگیهایسورههای مکی است.و در سورههای مدنی بیشتر از تفاصیل احکام و بیانشریعت اسلام سخن گفته شده است.
4- دعوت به پایبند بودن به اخلاق و استقامت در رای و سلامت عقیده و ترکلجاج و عناد و نیز برخورد تند با عقاید باطل مشرکان و ناچیز شمردن اندیشههایتهی و بیاساس آنان،از خصایص سورههای مکی به شمار میرود.در حالی کهبرخورد با اهل کتاب و دعوت آنان به میانه روی در عقاید و افکار و اندیشهها و نیزمبارزه با منافقین و ذکر خصایص و صفات آنان از ویژگیهای سورههای مدنی است.
5- غالبا خطابها با عنوان یا ایها الناس... از ویژگیهای سور مکی است و باعنوان یا ایها الذین آمنوا از خصایص سور مدنی است.
البته این ویژگیها هرگز کلیت ندارد،بلکه صرفا درباره برخی از انواع صدقمیکند.و در صورت اجتماع چندین خصیصه،اگر موجب علم و یقین شود و نصمعارضی در میان نباشد،قابل اعتماد است،و موجب قوت احتمال و اطمینانمیشود.در این صورت است که نتیجه کار برد فقهی و تاریخی و غیره دارد.بنابر اینملاک تشخیص مکی و مدنی،یا نقل و خبر است که اصطلاحا سماعی میگویند.یااجتهاد و شواهد ظاهری و صورت جمله بندی و داشتن سجع و وزن و کوتاهی آیاتو سورههاستیا شواهد محتوایی است.بدین معنا که شکل بیان اصول عقاید واحکام و برخورد با کفار و منافقین نشانه مکی و مدنی بودن سوره است.
2
پینوشتها:
1- قصص 28:85.
2- الاتقان،ج 1،ص 23.
3- المستدرک،ج 3،ص 18-19.
4- البرهان،ج 1،ص 189.
منبع: علوم قرآنی
نظر شما