رسول امیری، شاعر، نویسنده، دکلمه‌سرا، طنزپرداز و خبرنگار دارابی و معلم اداره آموزش و پرورش بخش فورگ، پس از سال‌ها تلاش و پشتکار، موفق شد ششمین کتاب خود را با عنوان "چم" (چارپاره مثنوی) به چاپ برساند.

وی پیش از این، پنج اثر دیگر شامل "کاش اثر انگشتمان یکی بود"، "خواب‌هایی که در بیداری دیده‌ام"، "خونه دوماد"، "دورت بگردم" و "عشق تقسیم برسه" را به چاپ رسانده بود و هم‌اکنون ششمین اثر خود را تحت عنوان "چم" به زیر چاپ دارد. امیری اعتقاد دارد که قالب اشعار جدیدش، ترکیبی از دو قالب چهارپاره و مثنوی است که به‌طور همزمان دو قالب شعری تولید می‌کند؛ از خوانش افقی، شعر چهارپاره با قواعد خاص خود و از خوانش عمودی، قالب مثنوی با قافیه‌های مجزا و تکنیک‌های ویژه حاصل می‌شود، بدون آنکه ریتم و وزن شعر به هم بریزد.

این شاعر دارابی از سال ۸۵ به طور پراکنده به این قالب جدید پرداخته و با تلاش و مشورت اساتید موفق به ترکیب چارپاره و مثنوی شده است. او این قالب جدید را "چم" نامیده و تا حصول نتیجه، به‌طور عمومی سخنی در این زمینه نگفته بود.

دکتر غلامرضا فولادی، مدرس دانشگاه و دکترای ادبیات از داراب، درباره این کتاب اظهار دارد: "هوش سرشار، شهامت و عمق عاطفه ورزی، ویژگی‌هایی هستند که باعث شده‌اند این شاعر از رنج‌های مردم دور نباشد و همراه با آنان رنج‌ها را تجربه کند." فولادی معتقد است که امیری در تلاش برای نوآوری، مرزهای بین شعر و داستان را آزمایش کرده و در اثر جدیدش به ترکیب چهارپاره و مثنوی پرداخته است.

وی همچنین به ویژگی‌های قالب شعری "چم" اشاره کرده و اظهار داشت که این قالب، حداقل‌ها را به دست آورده و ممکن است به‌طور گسترده‌تری توسعه یابد.

این کتاب به شماره ۶۶۵۶۶۶_۳۲۹۴۳_۹ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در تاریخ ۹ شهریورماه ۱۴۰۱ مجوز انتشار گرفته است.

یک استاد برجسته ادبیات دانشگاه شیراز نیز به بررسی این اثر پرداخته و این نوآوری ادبی را نوعی "تفنن" دانسته است، که در گذشته نیز شاعران به چنین تفنن‌هایی دست زده‌اند. او بر این باور است که در حالی که این نوآوری ضعیف نیست، ادعا به کشف جدیدترین قالب در ادبیات فارسی، کمی اغراق‌آمیز است.

بخش فورگ در فاصله ۱۰۰ کیلومتری داراب و در منتهی‌الیه جنوب شرقی استان فارس و هم‌مرز با استان هرمزگان واقع شده است.