در دوران قاجار، چندین سیاح اروپایی به ایران سفر کردند و در سفرنامه‌های خود به توصیف مناطق مختلف از جمله تنکابن و رامسر پرداخته‌اند:

سفرنامه موسیو بوهلر:

• موسیو بوهلر، مأمور ناصرالدین شاه قاجار، گزارشی از وضعیت راه‌های گیلان و مازندران تهیه کرده‌است.
• در صفحه ۳۶ از سفرنامه وی آمده‌است: «پس از طی پنج فرسخ راه از آبگرم، به خرم‌آباد می‌رسند که ده بزرگی است از محال تنکابن و جزء ولایت مازندران است. این قریه در میان جنگل وسیعی می‌باشد و حاکم آن حبیب‌الله خان است. عمارت خوبی و باغ پاکیزه‌ای در آنجا بنا شده است که اکثر اشجار آن لیمو و نارنج است.»

سفرنامه جیمز بیلی فریزر:

• فریزر در سال ۱۸۳۳ میلادی از مناطق گیلان و مازندران بازدید کرد.
• در صفحه ۵۶۲ از کتابش ذکر شده است: «صبح روز چهارم از سخت سر (رامسر) که نقطه‌ای زیبا و پرتگاهی است کنار آب و در آنجا رشته عظیمی از کوه‌ها پایان می‌گیرد و مرز میان مازندران و گیلان آغاز می‌شود و بدین گونه من آن را ترک گفتم.»
• در صفحه ۵۶۶ اضافه کرده است: «صبح فرحبخش دل‌انگیزی بود و اواخر ماه اوت که پس از شبی که باران ما را خیس کرده بود، به سلامت وارد سرزمین گیلان شدیم و به نخستین شهر آن رودسر رسیدیم.»

سفرنامه پیر آمدی ژوبر:

• پیر آمدی ژوبر، سفیر ناپلئون بناپارت، در حدود سال ۱۸۰۷ میلادی به ایران سفر کرد.
• در صفحه ۳۴۶ از کتابش قید کرده است: «هنگامی که از رودسر عزیمت می‌کنند باید شش فرسخ بگذرند تا به مازندران برسند و از این طرف نخست به قصبه سخت سر می‌رسیم. فوراً متوجه اختلاف لباس می‌شویم. به‌جای کلاه‌های استوانه‌ای و شبکلاه‌های گیلانی، این‌ها سرشان از یک کلاه کاجی شکل کوتاه و نوک تیز پوشیده شده است. به افتخار ما یک درختچه که شاخه‌هایش از پاپوش‌های کوچک پشمی و کهنه‌پاره‌ها و کلاف‌های زمخت ابریشم زیور یافته بود کاشتند.»

کتاب مازندران و استراباد نوشته رابینو:

• رابینو در کتابش می‌نویسد: «رودخانه سرخانی مرز بین گیلان و مازندران است. سخت سر ناحیه‌ای کوچک از تنکابن است و وسعت آن از رودخانه سرخانی در مغرب و تا نسیه رود در مشرق است. از جنوب به کوه‌های اشکور گیلان که آن را از رودبار الموت جدا می‌سازد. بیشتر سکنه آن تابستان را در کوهستان به‌سر می‌برند و فقط در اوایل زمستان به دهات خود مراجعت می‌کنند.»