فستینگ یا روزه متناوب یکی از رژیم‌های غذایی است که در آن دوره‌های زمانی مصرف غذا و نخوردن به شکل منظم و متناوب تنظیم می‌شود. این الگوی تغذیه‌ای به دلایل مختلفی مورد توجه قرار گرفته و تحقیقات متعددی پیرامون آن انجام شده است.

پتانسیل ارتباط با سرطان: برخی تحقیقات نشان داده‌اند که فستینگ ممکن است در برخی شرایط با افزایش خطر ابتلا به سرطان مرتبط باشد، به ویژه اگر چرخه‌های فستینگ و تغذیه مجدد مکرراً تکرار شوند. این ارتباط نیاز به بررسی‌های بیشتری دارد تا مکانیسم‌های دقیق آن به خوبی مشخص گردد.

مزایای عمومی فستینگ: این رژیم می‌تواند به کاهش وزن، بهبود فشار خون و کاهش سطح قند خون منجر شود، که به نوبه خود خطر ابتلا به دیابت و بیماری‌های قلبی را کاهش می‌دهد. این مزایا نشان می‌دهند که فستینگ می‌تواند به اصلاح پارامترهای اصلی سلامت عمومی کمک کند.

تأثیر بر بیماران سرطانی: در برخی بیماران مبتلا به سرطان، فستینگ طولانی‌مدت ممکن است بی‌خطر باشد و حتی پتانسیل کاهش رشد تومور را داشته باشد. با این حال، این تأثیرات نیاز به بررسی‌های علمی بیشتری دارند تا بتوان به نتایج قطعی‌تری دست یافت.

در نهایت، در نظر گرفتن این رژیم غذایی باید با توجه به وضعیت سلامت فردی و تحت نظر متخصصین انجام شود، تا از مزایای بالقوه بهره‌مند شده و خطرات احتمالی کاهش یابند.** مشاوره با یک پزشک یا متخصص تغذیه قبل از اعمال تغییرات بزرگ در رژیم غذایی، توصیه می‌شود.**