موضوع : شهرشناسی | زاهدان شناسی

آشنایی با روستای کوهمیتگ سرباز

روستای کوهمیتگ در قسمت شمالی غربی شهر راسک، مرکز شهرستان سرباز، قرار دارد. این روستا یکی از کهن‌ترین روستاهای شهرستان سرباز به شمار می‌رود و با قدمتی بالغ بر ۲۰۰۰ سال، دارای ۵ اثر تاریخی ثبت شده در فهرست آثار ملی ایران است. بر اساس آخرین سرشماری، جمعیت این روستا بالغ بر هزار نفر است.

موقعیت جغرافیایی و ویژگی‌های طبیعی: روستای کوهمیتگ در منطقه‌ای کوهستانی و میان‌کوهی واقع شده و در امتداد رودخانه سرباز شکل گرفته است. این موقعیت جغرافیایی باعث شده تا ویژگی‌های خاصی از نظر نوع عمل‌آوری محصولات کشاورزی، دامداری، معماری خانه‌ها و نوع معیشت در این روستا ایجاد شود.

نام‌گذاری: نام این روستا از دو بخش «کوه» و «مێتَگ» تشکیل شده که بخش دوم آن در زبان بلوچی به معنای محله، کوی و برزن است. یکی از اصلی‌ترین دلایل این نام‌گذاری، محصور بودن روستا با کوه‌های بلند است. به طور کلی، کوهمیتگ به معنی کوی و برزنی است که توسط کوه محصور شده است.

اقتصاد و معیشت: شغل اصلی مردم روستا کشاورزی و دامداری است. انواع محصولات کشاورزی این روستا شامل انبه، موز، پاپایا (خربزه درختی)، خرما، کنار، مرکبات (پرتقال، لیموترش و لیموشیرین)، گندم، جو، ذرت و برنج است.

معماری: خانه‌ها و معماری روستا تا حدودی از معماری سنتی بلوچستان پیروی می‌کند، اما سبک منحصر به فرد خود را دارد که مطابق شرایط آب و هوایی روستا شکل گرفته است. خانه‌ها معمولاً خشتی و گلی هستند و استفاده از آجر و سنگ لاشه نیز معمول است.

جمعیت و طوایف: در روستای کوهمیتگ طوایف بلوچ ساکن‌اند که اکثراً با یک‌دیگر نسبت نزدیک دارند و گاه فامیل خود را تغییر داده‌اند. این طوایف شامل ملازهی، میر، دهقانی فجر، نورالهی، غلام‌زهی، طاهری، یعقوبی، رئیسی، ملایی، حسینی، صالحی و غیره می‌باشد.

فرهنگ و آداب و رسوم: در فرهنگ، آداب و رسوم، زبان و پوشاک از سایر مناطق بلوچستان پیروی می‌کنند. دارای لهجهٔ خاص خود از زبان بلوچی هستند. به علت گرمای زیاد و تابش شدید خورشید، لباس مردان اغلب به رنگ‌های روشن آبی و سفید است و برای جلوگیری از تابش مستقیم آفتاب، عمامه‌ای دور سر می‌پیچند و شال یا لنگی بر روی سر و شانه می‌اندازند. سوزن‌دوزی و گلدوزی بلوچی نیز در این روستا رواج بسیاری دارد.

نظر شما