حمام شیخ بهایی، واقع در محله قدیمی نظامیه اصفهان، یکی از آثار تاریخی و فرهنگی شهر است که شهرت خود را از انتساب به شیخ بهایی، عالم برجسته دوره صفوی، گرفته است. این حمام در کوچه‌ای منتهی به بازار قدیم اصفهان، نزدیک به بازار عرب‌ها، واقع شده است. باتوجه به این که شیخ بهایی بین سال‌های ۹۵۳ تا ۱۰۳۰ هجری قمری می‌زیسته، می‌توان ادعا کرد که این بنا در دوره صفویه تأسیس شده است.

حمام شامل دو بخش بزرگ و کوچک و چهار حوض است. قسمت‌های اصلی حمام بزرگ عبارتند از: ورودی، سربینه، گرمخانه و سرویس‌های بهداشتی. یکی از نکات جالب و اسرارآمیز در مورد این حمام، روایت‌هایی درباره سیستم گرمایش آن است. گفته می‌شود که آب حمام با شعله یک شمع گرم می‌شد، و حدس‌هایی درباره استفاده از سیستم گرمایش بیوگاز زده شده است. با این حال، هیچ‌گونه سند مستندی برای تأیید این ادعاها در دست نیست.

از لحاظ تزئینات، این حمام در طول دوره‌های مختلف دچار تغییراتی شده است. در حال حاضر، بخش‌هایی از راهروی گرمخانه با کاشی‌کاری‌های هشت‌ضلعی و صابونک تزئین شده است که زیبایی خاصی به بنا می‌بخشد.

حمام شیخ بهایی نه تنها از نظر تاریخی اهمیت دارد بلکه از لحاظ موقعیت جغرافیایی نیز در محور تاریخی شهر اصفهان قرار گرفته است. با توجه به ارزش فرهنگی و تاریخی این بنا و اهمیت احیای آن برای مردم، نیازمند یک طرح جامع مرمتی است تا این یادگار دوران صفوی به شکل بهتری حفظ و نگهداری شود.