سوگواری در تفرش: ندای همدلی برای دلهای داغدیده
این روزها اخباری دردناک از تفرش به گوش میرسد؛ اخباری که دل هر شنوندهای را میلرزاند و تلخیاش تا اعماق جان نفوذ میکند. مرگ دو کارگر شریف چاهکن، فوت سه نفر در استخر کشاورزی و از دست دادن پدر و پسری عزیز (امیرحسین نقدیبیگ و پدر بزرگوارش کربلایی محمد)، همه داغهای بزرگی هستند که شاید در نگاه اول تنها به چشم یک خبر بیایند، اما در پس این خبرها خانوادههایی داغدار و قلبهایی شکسته نهفتهاند.
نباید بگذاریم که تکرار تلخی اخبار ما را به جایی برساند که مرگ این عزیزان برایمان کمرنگ شود. این نوشته برای سوگواری و افسردگی نیست؛ بلکه یادآوری است که همین چند روز پیش با چشمانی پر از اشک کارگران شریف معدن را بدرقه کردیم، و امروز نباید به سادگی از مرگ دیگرانی که در اطراف ما زندگی میکردند، بگذریم.
هر کدام از این عزیزان خانوادههایی دارند که داغشان سنگین است. بیایید انسجام و همدلی اجتماعی خود را نشان دهیم. حتی یک پیام ساده، یک کلمه همدردی، میتواند مرهمی بر زخمهایشان باشد. نباید اجازه دهیم که فوت عزیزانمان در میان هیاهوی اخبار بینالمللی و جنایات جهانی گم شود.
فوت تمامی این عزیزان را به خانوادههای بزرگوارشان تسلیت میگویم و از اینکه نمیتوانم حضوری عرض تسلیت کنم، شرمندهام.
مهیار موسوی
نظر شما