گروهی از زنان افغان در تبعید کمپینی را راه‌اندازی کرده‌اند تا سازمان ملل متحد را متقاعد کنند که آپارتاید جنسیتی در افغانستان به عنوان جنایت علیه بشریت به رسمیت شناخته شود. این کمپین در پایان سال ۲۰۲۳ آغاز شد و هدف آن جلب توجه جامعه جهانی به سرکوب سیستماتیک زنان و دختران افغان تحت حاکمیت طالبان است.

یکی از پیشگامان این حرکت، سیما سمر، وزیر پیشین امور زنان افغانستان، به نقش کلیدی اصطلاح آپارتاید جنسیتی اشاره می‌کند که در دهه ۱۹۹۰ میلادی برای توصیف ظلم سیستماتیکی که طالبان بر زنان اعمال می‌کنند به کار رفت. او بر اهمیت اجرای عدالت و محکومیت جنایات طالبان تأکید دارد.

از زمان به قدرت رسیدن دوباره طالبان در اوت ۲۰۲۱، آنها بیش از ۸۰ فرمان محدودکننده را علیه زنان و دختران صادر کرده‌اند. این شامل منع فعالیت‌های شغلی و تحصیلی زنان و محدودیت‌های شدید اجتماعی می‌شود. بسیاری از زنان اکنون نمی‌توانند حتی در فعالیت‌های عمومی ساده شرکت کنند.

پروژه بیشناو به عنوان یک ابتکار برجسته در این زمینه، با جمع‌آوری داده‌های هزاران زن افغان، تلاش می‌کند شواهد کلیدی را درباره تأثیر سیاست‌های طالبان مستند کند. نتایج نظرسنجی‌های این پروژه نشان می‌دهد که بسیاری از زنان افغان شرایط فعلی را به عنوان سرکوب سیستماتیک شناسایی کرده و خواستار استفاده از اصطلاح «آپارتاید جنسیتی» توسط سازمان ملل برای توصیف وضعیتشان هستند.

بنیان‌گذار دیگر این پروژه، مریم صافی، به اهمیت داده‌های جمع‌آوری‌شده برای پشتیبانی از کمپین حقوق بشری و استفاده از آن‌ها برای پاسخگو کردن طالبان در مراجع بین‌المللی اشاره می‌کند.

این حرکت‌ها نشان‌دهنده تلاش‌های مداوم زنان افغان برای جلب توجه و حمایت بین‌المللی است. اگرچه هنوز مشخص نیست که این تلاش‌ها چه تأثیری بر کمک‌های بین‌المللی به افغانستان خواهند داشت، اما خانم سمر این اقدامات را اولین گام‌های امیدوارکننده در جهت مقابله با جنایات طالبان می‌داند. او تأکید می‌کند که جهت تحقق عدالت، جرم‌انگاری رفتارهای طالبان و پایان دادن به معافیت از مجازات امری ضروری است.