پیشنهاده کارشناسی ارشد 1399
پدیدآور: فرزاد احمدی دریاکناری 
استاد راهنما: حسین قنبری 
استاد مشاور: شهاب نوبخت حقیقی
دانشگاه پیام نور استان گیلان، مرکز پیام نور رشت
چکیده

پایان نامه کارشناسی ارشد رشته جغرافیا وبرنامه ریزی شهری-آمایش شهری موضوع : موانع طبیعی توسعه فیزیکی شهر لنگرود یا محدودیت های توسه فیزیکی شهر لنگرود استاد راهنما: آقای دکتر قنبری نگارش : فرزاد احمدی دریاکناری بهار 1399 فصل اول کلیات تحقیق مقدمه 1-1- بیان مسأله امروزه در دنیای معاصر با توجه به رشد شهرنشینی و افزایش جمعیت شهرها که به صورت ناگهانی رخ داده و از قبل کلیه برنامه ریزی های ممکن برای آن صورت نپذیرفته ، موجب به هم ریختگی بی برنامه گی و توسعه نامتوازن در شهرهای امروزی شده است که این مسئله خود به خود با توجه به رشد جمعیت که در بالا ذکر گردید موجب رشد و توسعه فیزیکی هر چه بیشتر در شهر ها گردید. در این تحقیق به صورت موردی به محدودیتهای طبیعی توسعه فیزیکی شهر لنگرود می پردازد بنابراین در ابتدای این پژوهش ابتدا لازم است که توسعه و جهات آن و تعاریف مربوط به آن به صورت خلاصه در ذیل آورده شود. بیان مساله : به بیان ساده توسعه فیزیکی شهر به رشد کالبدی در جهات افقی و عمودی یک مجموعه سکونتگاهی در گذر زمان گفته می شود. بدین منظور برای روشن شدن هرچه بیشتر مساله از ابتدا به تعریف توسعه و سپس توسعه پایدار و توسعه پایدار شهری پرداخته می شود. تعریف توسعه : از میان همه تعریف هایی که تاکنون برای توسعه شده است ما تعریفی را که رامش وار پراساد میسرا اقتصاددان هندی ارائه نموده است بر می گزینیم زیرا به هم نزدیکتر و در مسئله مورد بحث ما موثر تر است وی می گوید: توسعه به عنوان یک مفهوم متعالی ، دستاورد بشری و پدیده ای چند بعدی است و فی نفسه یک مسلک به حساب می آید.توسعه به این دلیل که دستاورد انسان محسوب می گردد ، در محتوا و نمود دارای مختصات فرهنگی است و بر تحول ارگانیک دلالت دارد هدف از توسعه ایجاد زندگی پرثمری است توسعه فرهنگی تعریف می شود بنابراین توسعه دست یابی فزاینده انسان به ارزشهای فرهنگی خود است معنای دیگر توسعه این است : توسعه روند فراگیر در جهت افزایش توانایی های انسانی- اجتماعی برای پاسخگویی به نیازهای انسانی- اجتماعی، ضمن آنکه نیازها پیوسته در پرتو ارزشهای فرهنگی جامعه و بینش‌های پایداری جهان، پالایشیابند. اینگونه توسعه نیازهای کنونی را بدون کاهش توانایی نسل های آتی در برآوردن نیازهایشان برآورده می کند و توسعه ای پایدار است. پنج محقق معروف جغرافیا و برنامه ریزی به نام های پتر هال ، ری برو ملی ، اشوک دوت، دبنت موخرجی و جان بن هارت از مفهوم برنامه ریزی ناحیه ای و امر توسعه ، چنین یاد می‌کنند : بر نامه ریزی ناحیه ای عبارت است از :تغییرات مطلوب در توزیع فضایی ثروت ، جمعیت، فعالیت‌های اقتصادی ، تامین خدمات ، روابط متقابل بین سطوح مختلف نظام اداری و بخش های مختلف یک سرزمین ملی .در واقع در دولت ملی برنامه ریزی ناحیه ای ،روی واحدهای مختلف با عنوان ناحیه که امروزه شاخص تعیین آن کار کرد یا یک عامل تعیین کننده دیگر میباشد تاکید می‌شود. پس در برنامه ریزی ناحیه ای هماهنگی مسئولین محلی و تلفیق منافع شهرو روستا مورد توجه باشد. 2 توسعه فرآیند تغییراتی است که در رشد اقتصادی توسعه اجتماعی و اقتصادی مردم تشدید کاربری زمین و بهره برداری از منابع طبیعی و همچنین یک نوع پیشرفت در شرایط زندگی و رفاه اجتماعی گروه‌های کم درآمد اجتماعی صورت می‌گیرد. برگرفته از کتاب فلسفه های محیطی و مکتبهای جغرافیایی نوشته دکتر حسین شکوئی جلد دوم صفحه 266 اکثر دانشمندان علم توسعه معتقد به آن بودند که شرط لازم برای توسعه اقتصادی صنعتی شدن و صنعتی شدن سریع نیز فقط با وجود الگوهای سکونت شهری آن هم در شهرهای بزرگ امکان پذیر است این الگوهای رشد صنایع به صورت تولید انبوه و با هدف کسب حداکثر سود به دنبال دستیابی به بازارهای نسیم مصرف بودند که خود باعث تشکیلش شهرنشینی شده در واقع فراهم آورنده بازار مصرف برای این تولید انبوه می باشد ولی در حال حاضر به دلیل رشد شتابان شهرنشینی خصوصاً در کشورهای در حال توسعه باعث توسعه فیزیکی کالبدی و فرهنگی نامتوازن شده در حال حاضر در بسیاری از کشورها نهادها سازمان ها و دولت ها دستور کارشان توسعه پایدار می باشد که متعاقب آن برای توسعه شهر نیز دنبال توسعه پایدار شهری است مفهوم پایداری شهری و توسعه پایدار شهری غالباً به دلیل نزدیکی معنی آنها به جای یکدیگر به کار می روند. برای تمایز این دو با توجه به این کلمه توسعه در واقع نشانگر فرآیندی است که در طی آن پایداری می‌تواند اتفاق بیفتد اما "پایداری "مجموعه‌ای است از وضعیت ها که در طول زمان دوام دارد( مقدمه ای بر مفهوم توسعه شهری و نقش برنامه ریزی شهری نوشته دکتر حسنعلی لقایی و مهندس حمیده محمدزاده تیتکانلو) توسعه فیزیکی : به افزایش کمی و کیفی کاربری ها و فضاهای کالبدی یک شهر در ابعاد افقی و عمودی که در طول زمان انجام می گیرد می توان توسعه فیزیکی اطلاق نمود( عبدی )1993 توسعه فیزیکی شامل انجام هرگونه عملیات یا اصلاح و تغییر در زمین توسط انسان در جهت تلاش برای ایجاد محیطی قابل زیست و راحت است عه فیزیکی خود را در قالب فعالیت‌های انسانی یا کاربری های اراضی در شهرها و شهرک آن نمایان می‌سازد. توسعه فیزیکی شهر فرآیندی پویا و مداوم است که طی آن محدوده فیزیکی شهر و فضاهای کالبدی آن در جهت های عمودی و افقی از حیث کمّی و کیفی افزایش می یابند و اگر این روند سریع و بی برنامه باشد به تنسیق فیزیکی متعادل و موزون فضاهای شهری نخواهد انجامید و در نتیجه سامانه های شهری را با مشکلاتی مواجه خواهد ساخت با توجه به افزایش جمعیت و نیاز به بخش های خدماتی ، توسعه فیزیکی شهر نمی تواند از اساس مورد سوال قرار گیرد بلکه عملاً توسعه فیزیکی لازمه توسعه شهری می‌باشد آنچه در این عرصه اهمیت دارد مطالعه امکان سنجی توسعه بر اساس چارچوب طبیعی و ملاحظات زیست محیطی است. نمی‌توان از توسعه شهرها ممانعت به عمل آورد چرا که شهر مانند موجود زنده رشد می کند و بزرگ می شود