پارسا کارشناسی ارشد 1393
موضوع: جغرافیا
پدیدآور: فاطمه ضرغامی 
استاد راهنما: مجید یاسوری
دانشگاه گیلان، دانشکده ادبیات و علوم انسانی
چکیده

دستیابی به توسعه روستایی و رشد اقتصادی که یکی از اهداف و آرمان‌های بزرگ هر کشوری محسوب می‌شود نیازمند برنامه-های توسعه‌ای است. در برنامه‌های توسعه نیز باید اولویت اصلی را به توسعه منابع انسانی داد و در این راستا توانمندسازی زنان که نیمی از جمعیت روستایی را تشکیل می‌دهند حائز اهمیت می‌باشد. روش تحقیق این پژوهش، توصیفی - تحلیلی است. از آزمون کوکران برای تعیین حجم جامعه نمونه استفاده شده است که تعداد 300 پرسشنامه به دست آمده است. برای روایی محتوای پرسشنامه با نظرخواهی از متخصصین و انجام مطالعات مقدماتی و برای پایایی آن از روش آلفای کرونباخ که ضریب آلفا 0/79 بوده است. سپس برای آزمون فرضیات پژوهش از آزمون پارامتریک تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA) برای مقایسه میانگین میان گروه‌ها و از آزمون همبستگی پیرسون برای سنجش میزان همبستگی بین متغیرها استفاده شده است. نتایج پژوهش گویای آن است که در بحث توانمندسازی اقتصادی زنان روستایی عامل سرمایه و دادن اعتبارات نقش مهمی را در توانمندسازی آنان دارد. در بخش نیروی کار بیشترین درآمد در بخش خدمات است به عبارتی با مهارت یافتن زنان روستایی در بخش خدمات افزایش درآمد را شاهد هستیم. بعد از آن بیشتر درآمد در بخش کشاورزی و فعالیت‌های خانگی و صنایع دستی است. با افزایش تحصیلات و آموزش و مالکیت، مشارکت زنان در فعالیت‌های اقتصادی روستا بیشتر شده است. بیشترین میزان همبستگی میان تحصیلات و مشارکت در فعالیت اقتصادی با مقدار 0/617 است. بعد از آن همبستگی میان آموزش و مالکیت با میزان مشارکت با مقدار 0/381 می‌باشد. بین تحصیلات و اعتماد به نفس همبستگی وجود دارد که میزان آن 0/775 است که نشان می‌دهد تحصیلات عامل مهمی در جهت افزایش اعتماد به نفس بوده است که این امر موجب اقدام به فعالیت‌های اقتصادی و ایجاد اشتغال، مشارکت در کلاس‌های آموزشی و به نوعی توانمندسازی بیشتر زنان روستایی می-باشد.