اولین فرودگاه تهران، قلعه‌مرغی، در سال ۱۳۰۱ در زمینی به مساحت ۱۷ هکتار در جنوب شهر تأسیس شد. این فرودگاه که اکنون بوستان ولایت جای آن را گرفته، نقطه آغازین صنعت هوانوردی در ایران است.

فرودگاهی ساده و ابتدایی:

قلعه‌مرغی در ابتدا باند خاکی و چمنی، بدون آشیانه، برج مراقبت و تجهیزات ارتباطی داشت. رمپ پروازی، گوشه‌ای از این میدان بود که برای نگهداری و تعمیر هواپیماها استفاده می‌شد.
 

توسعه و تغییر چهره:

با ورود هواپیماهای جدید، قلعه‌مرغی گسترش یافت. باندهای پروازی طولانی‌تر شدند، آشیانه‌ها و برج مراقبتی دو طبقه ساخته شد. آشیانه‌های چوبی با معماری سنتی، به‌عنوان باارزش‌ترین بخش‌های تاریخی این فرودگاه، هنوز در کنار شهربانو قابل مشاهده هستند.

رویدادهای مهم:

• ۸ مرداد ۱۳۰۱: افتتاح رسمی فرودگاه با فرود دو هواپیمای انگلیسی.
• ۵ اسفند ۱۳۰۴: فرود اولین خلبان ایرانی، سرهنگ احمدخان نخجوان، با هواپیمای برگه-۱۹.
• ۱۳۰۴: اولین پرواز داخلی از قلعه‌مرغی به قله‌های دماوند.
• ۱۳۱۳: اولین پرواز به خارج از کشور، از قلعه‌مرغی به آنکارا.
• ۱۲ آذر ۱۳۷۵: ثبت فرودگاه قلعه‌مرغی به عنوان اثر ملی.
• ۱۳۸۹: واگذاری مالکیت فرودگاه به شهرداری تهران و تبدیل آن به بوستان ولایت.
   

آینده آشیانه‌ها:

طرح تبدیل آشیانه‌های قلعه‌مرغی به موزه پرواز، هنوز به اجرا درنیامده است.