باستان‌شناسان در لهستان اسکلت زنی را کشف کرده‌اند که با روش‌های غیرمعمول و به عنوان “خون‌آشام” دفن شده بود. این کشف اطلاعات تازه‌ای درباره باورهای خرافی و ترس از خون‌آشام‌ها در قرن هفدهم اروپا فراهم می‌کند.

ویژگی‌های دفن “خون‌آشام”:

• داس روی گردن: قرار گرفتن داس روی گردن زن، به منظور جدا شدن سر او در صورت تلاش برای خروج از قبر تعبیر شده است.
• قفل روی پا: قفل بزرگ روی انگشت پای زن، به عنوان راهی برای محدود کردن حرکت او پس از مرگ در نظر گرفته شده است.
• موقعیت اجتماعی بالا: کلاه ابریشمی روی سر زن، نشان‌دهنده موقعیت اجتماعی نسبتاً بالای او است.

بازسازی چهره و علت ترس:

• بازسازی سه‌بعدی: با استفاده از اسکن دیجیتالی جمجمه، چهره زن بازسازی شده و “زوسیا” نام گذاری شده است.
• ناهنجاری استخوانی: ناهنجاری در جناغ زوسیا، احتمالا باعث درد و رنج او در طول زندگی و در نهایت منجر به ترس مردم و متهم شدن او به خون‌آشام بودن شده است.
• خارجی بودن: احتمال می‌رود زوسیا به دلیل سوئدی بودن، به عنوان یک بیگانه در نظر گرفته شده و به همین دلیل با خشونت بیشتری دفن شده باشد.

سایر یافته‌ها در “میدان خون‌آشام‌ها”:

• قبرهای با روش‌های مهار: در این قبرستان، چندین قبر دیگر با روش‌های مهار مانند دفن وارونه و قرار دادن سنگ روی اجساد کشف شده است.
• دفن بدون علامت: اکثر قبرها بدون علامت هستند و هیچ سند مکتوبی درباره هویت افراد دفن شده وجود ندارد.

باورهای خرافی درباره خون‌آشام‌ها:

• ترس از بازگشت مردگان: در اروپای شرقی در قرن یازدهم، باور به بازگشت مردگان به شکل خون‌آشام رایج بود.
• روش‌های جلوگیری از بازگشت: روش‌های مختلفی مانند قطع سر یا پاها، سوزاندن و دفن وارونه برای جلوگیری از بازگشت مردگان به کار می‌رفت.