در یکی از مهم‌ترین اکتشافات باستان‌شناسی اخیر، اسکلت انسانی در تپه هفت هزار ساله چشمه علی ری کشف شد. این تدفین به احتمال زیاد به دوره سیلک ۳، حدود ۴۳۰۰ سال پیش از میلاد تعلق دارد. حمیدرضا ولی‌پور، سرپرست هیأت کاوش تپه چشمه علی ری، با اعلام این خبر افزود که شواهد معماری و سفال‌های کشف شده تأیید می‌کنند که این تدفین به آن دوره تاریخی بازمی‌گردد.

همکاری برای مطالعه دقیق‌تر

کاوش باستان‌شناسی در این منطقه پس از حدود سه دهه وقفه، مجدداً و با همکاری دانشگاه شهید بهشتی و پژوهشگاه میراث فرهنگی آغاز شده است. باستان‌شناسان امیدوارند که با اخذ مجوز‌های لازم، نمونه‌های اسکلت را برای آزمایش تاریخ‌گذاری خارج کنند تا زمان دقیق تدفین مشخص شود.

اهمیت تاریخی تپه چشمه علی

تپه چشمه علی که در جنوب تهران و در نزدیکی شهر باستانی ری واقع شده است، یکی از مهم‌ترین سایت‌های باستان‌شناسی ایران به شمار می‌رود. این تپه که از دوران مس‌سنگی به‌جا مانده، به دلیل کشفیات مهمی که از آن صورت گرفته، اهمیت ویژه‌ای در مطالعات باستان‌شناسی دارد.

سابقه کاوش‌های باستان‌شناختی در چشمه علی

اولین کاوش‌ها در این منطقه توسط ژاک دمورگان فرانسوی در سال ۱۹۱۲ انجام شد. پس از او، کاوش‌های متعددی تحت نظر باستان‌شناسان مختلف از جمله اریش اشمیت بین سال‌های ۱۹۳۳ تا ۱۹۳۶ صورت گرفت. این کاوش‌ها منجر به شناسایی لایه‌های مختلف تاریخی از جمله لایه‌های مس‌سنگی و گورستان‌های اسلامی شد. کاوش مجدد در سال ۱۳۷۶ نیز به دستیابی به گاه‌نگاری دقیق‌تری از این دوره‌ها انجامید.

آینده پژوهش‌ها در تپه چشمه علی

باستان‌شناسان امیدوارند که با تداوم کاوش‌ها بتوانند اطلاعات بیشتری از فضاهای معماری این منطقه به دست آورند. این اطلاعات می‌تواند به درک بهتر از فرهنگ و زندگی مردمان این منطقه در دوره‌های تاریخی مختلف کمک کند.