در تاریخ فوتبال ایران، پرسپولیس به عنوان اولین تیم باشگاهی شناخته می‌شود که بازیکن خارجی به خدمت گرفت. این اتفاق در سال ۱۳۵۵ و در جریان چهارمین دوره جام تخت جمشید رخ داد. در آن زمان، پرسپولیس که نایب‌قهرمان لیگ شده بود، با مشکلات جدی در خط حمله مواجه بود و تنها ۹ گل کمتر از تیم قهرمان (پاس) به ثمر رسانده بود.

مهراب شاهرخی، سرمربی وقت پرسپولیس، برای تقویت خط حمله تیم دست به اقدامی جسورانه زد و به دنبال جذب یک بازیکن خارجی رفت. علی عبده، مدیر وقت باشگاه، با همین هدف راهی بندر لیورپول شد و در نهایت موفق شد ویلیام جیمز مک کلور، بازیکن ۱۹ ساله تیم دوم لیورپول، را به خدمت بگیرد.

از لیورپول به تهران

ویلیام جیمز مک کلور، که در تیم دوم لیورپول بازی می‌کرد، با قراردادی سه‌ماهه به پرسپولیس پیوست. این قرارداد در تیرماه ۱۳۵۶ نهایی شد و مک کلور با استقبال زیادی وارد تهران شد. بازیکنان تیم نیز خیلی زود با او صمیمی شدند و هواداران ایرانی، برخلاف نام انگلیسی او (بیلی)، او را ویلی صدا می‌زدند.

اولین بازی‌ها و گلزنی در تهران

مک کلور اولین بازی خود را در ۲۴ تیر ۱۳۵۶ مقابل سپاهان انجام داد. او در حالی که پرسپولیس با نتیجه ۳-۰ از حریف پیش بود، در دقایق پایانی وارد زمین شد، اما فرصت زیادی برای نشان دادن توانایی‌هایش پیدا نکرد.

در بازی بعدی مقابل ذوب‌آهن اصفهان در ۳۰ تیر ۱۳۵۶، مک کلور در دقیقه ۷۰ وارد زمین شد و توانست گل برتری پرسپولیس را به ثمر برساند. این گل او را به محبوبیت نزد هواداران رساند، اما این درخشش کافی نبود تا جایگاهش در تیم تثبیت شود.

پایان زودهنگام حضور در پرسپولیس

با ورود آلن ویتل، بازیکن سرشناس انگلیسی، به پرسپولیس، مک کلور جایگاه خود را از دست داد و قراردادش تمدید نشد. گفته می‌شود دلتنگی و دوری از خانواده نیز یکی از دلایل اصلی خروج او از ایران بود. مک کلور پس از دو بازی و یک گل زده، تهران را ترک کرد و به نیوزیلند رفت.

او در نیوزیلند به فوتبال ادامه داد و در مجموع ۳۰ بازی ملی برای این کشور انجام داد. مک کلور در سال ۱۹۸۷ از فوتبال خداحافظی کرد.

آلن ویتل: ستاره انگلیسی پرسپولیس

همزمان با مک کلور، پرسپولیس اقدام به جذب آلن ویتل، بازیکن سرشناس انگلیسی، کرد. ویتل که سابقه بازی در تیم‌های مطرحی مانند اورتون و کریستال پالاس را داشت و در سال ۱۹۷۰ با اورتون قهرمان لیگ انگلیس شده بود، در مرداد ۱۳۵۶ به پرسپولیس پیوست.

اولین بازی ویتل در ۲۱ مرداد ۱۳۵۶ و در جام حذفی مقابل تیم همای تهران انجام شد. او در اولین بازی خود در لیگ، در تاریخ ۲۸ مرداد ۱۳۵۶ مقابل راه‌آهن، تنها به ۷ دقیقه زمان نیاز داشت تا اولین گل خود را برای پرسپولیس به ثمر برساند و تیمش را به پیروزی ۱-۰ برساند.

ویتل در همان فصل توانست ۸ گل برای پرسپولیس به ثمر برساند و به یکی از محبوب‌ترین بازیکنان تیم تبدیل شود.

محبوبیت ویتل در ایران

آلن ویتل به سرعت با فرهنگ و رسوم ایرانی خو گرفت و به یکی از محبوب‌ترین بازیکنان پرسپولیس تبدیل شد. او در مصاحبه‌ای درباره حضورش در ایران گفته بود:
“حضور در تیمی که در هر بازی حدود ۵۰ هزار هوادار به ورزشگاه می‌آورد، درست مثل یک رویا بود. در فوتبال انگلیس، حتی در تیم‌های بزرگی مانند اورتون و کریستال پالاس، هرگز چنین استقبالی را تجربه نکرده بودم. هواداران پرسپولیس هزاران نفر بودند که نام مرا فریاد می‌زدند و این برایم تجربه‌ای بی‌نظیر بود.”

چرا مک کلور در پرسپولیس موفق نشد؟

با وجود اینکه مک کلور توانست در دومین بازی خود برای پرسپولیس گلزنی کند، دلایل متعددی باعث شد که او نتواند در این تیم دوام بیاورد:

1. رقابت با آلن ویتل: حضور ویتل، که بازیکنی سرشناس و باتجربه بود، باعث شد مک کلور نتواند جایگاه خود را در ترکیب اصلی حفظ کند.
2. دلتنگی و دوری از خانواده: گفته می‌شود که مک کلور به دلیل دوری از خانواده و تفاوت‌های فرهنگی، نتوانست با شرایط زندگی در ایران کنار بیاید.
3. قرارداد کوتاه‌مدت: قرارداد سه‌ماهه او نیز فرصت کافی برای اثبات توانایی‌هایش در اختیارش نگذاشت.

جمع‌بندی

ویلیام جیمز مک کلور، اولین بازیکن خارجی تاریخ پرسپولیس و لیگ ایران، تنها سه ماه در این تیم دوام آورد و پس از دو بازی و یک گل زده، تهران را ترک کرد. با این حال، او بخشی از تاریخ فوتبال ایران شد و نامش به عنوان اولین بازیکن خارجی لیگ ایران ثبت شد.

در مقابل، آلن ویتل به عنوان دومین بازیکن خارجی پرسپولیس، توانست با عملکرد درخشان خود جایگاه ویژه‌ای در قلب هواداران پیدا کند و به یکی از ستاره‌های ماندگار تاریخ این باشگاه تبدیل شود.

این دو بازیکن انگلیسی، هرچند با سرنوشت‌های متفاوت، آغازگر حضور بازیکنان خارجی در فوتبال ایران بودند و مسیر جدیدی را برای فوتبال باشگاهی کشور باز کردند.