مرتضی حاج سید احمدی در ۱۰ آبان سال ۱۳۰۳ در جنوب تهران به دنیا آمد. وی که دارای مدرک متوسطه است، ابتدا برای تـحصیل به مکتب و سپس به دبستان منوچهری در میدان گمرک رفت و بعد از آن در دبیرستان شرف و روشن تحصیلش را ادامه داد.
در ۱۶ ‌سالگی ورزش باستانی و فوتبال را شروع کرد و به هـمراه تیم فوتبال دبیرستانش در مسابقات آموزشگاه‌های تهران رتبه‌هایی به دست آورد. بعدها در تیم فوتبال راه‌آهن تهران و پس از آن در باشگاه راه‌آهن بازیکن و مربی (تا سال ۱۳۲۵) شد.
مرتضی احمدی فعالیت هنری را سال ۱۳۲۱ در تماشاخانه ماه که خود و چند تن از دوستانش آنجا راه‌اندازی کرده‌ بودند آغاز کرد.
وی خیلی زود آنجا را ترک کرد اما حرفه هنر را با پیش‌پرده خوانی در تئاتر فرهنگ و پارس و سپس با خوانندگی، بازیگری و دوبلور در رادیو و بازی در فیلم‌های سینمایی و مجموعه‌های تلویزیونی ادامه داد.
احمدی در سال ۱۳۳۲ با بازی در فیلم «ماجرای زندگی» به کارگردانی نصرت الله محتشم، نخستین تجربه سینمایی خود را کسب کرد.
از دیگر فعالیت‌های احمدی می‌توان به تألیف کتاب «کهنه‌های همیشه نو» و بازی در نمایش و مجموعه‌های تلویزیونی همچون شکرستان اشاره کرد.
احمدی برای اولین بار به سبک بیات تهران در پیش‌پرده‌ها آواز خواند و در دوره‌های مختلفی که در رادیو کار کرد به سبک‌های مختلف ترانه و آواز خواند.
وی در سال ۱۳۲۳ به رادیو تهران (بعدتر رادیو ایران و بعد از آن رادیو و تلویزیون ایران) رفت تا برنامه‌های کمدی اجرا کند. احمدی در ۱۳۲۶ گوینده فیلم‌های خارجی شد و از اعضای اولیه انجمن گویندگان و سرپرستان گفتار فیلم بود.
بعد از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ احمدی بازیگری را کنار گذاشت و به مدت ۷ سال به اهواز رفت ولی پس از بازگشت به تهران دوباره کار بازیگری را در سریالی تلویزیونی به نام تک‌مضراب از سر گرفت.
مرتضی احمدی در سال ۱۳۴۹ به دعوت علی حاتمی ترانه عنوان‌بندی فیلم حسن کچل را ضربی‌خوانی کرد.، نویسندهٔ کتاب مردان موسیقی سنتی و نوین ایران، نوشته است که احمدی بیش از ۴۰۰ ترانه ضربی و ۱۵۰ ترانه فکاهی خوانده است.
مرتضی احمدی هنرمند برجسته و پیشکسوت سینما، تئاتر، تلویزیون و رادیو ۳۰ آذر سال ۱۳۹۳ و در سن ۹۰ سالگی درگذشت.