حسن ریاحی آهنگساز برجسته ، سازنده آهنگ سرود ملی ایران در سال ۱۳۲۳ در خانواده‌ای اهل هنر دیده به جهان گشود
او از کودکی در نزد پدر فراگیری پیانو را آغاز کرد و در سن ۱۲ سالگی وارد هنرستان موسیقی شد و با ساز تخصصی ویلن فارغ التحصیل شد. آشنایی پدرش با حشمت سنجری،‌ رهبر ارکستر سمفونیک سبب شد تا وی از آ‌موزه‌‌های این چهره نامی موسیقی هم بهره گیرد. وی پس از مدتی کار اجرایی در دانشگاه شیراز ، جهت تکمیل تحصیلات به آمریکا عزیمت کرد و در سال ۱۳۵۹ موفق به اخذ درجه دکترا از دانشگاه تمپل و کمبز آمریکا شد.
ریاحی در سال‌های ابتدایی دهه پنجاه استاد کرسی نوازندگی تخصصی ویلن در گروه هنر‌های دانشگاه شیراز بود و چند سالی در این شهر، از جمله در دانشکده ادبیات وعلوم شیراز به تدریس موسیقی پرداخت.
پیش از انقلاب وی آهنگسازی و تنظیم موسیقی متن سریال آتش بدون دود زنده یاد نادر ابراهیمی را انجام داد و بعد از انقلاب هم موسیقی متن سریال‌هایی چون شهید مدرس و فیلم صدای صحرا را نوشت و اجرا کرد.
او در دوران کاری خود آهنگسازی برخی از ماندنی‌ترین تصانیف و سرودها را انجام داد که از جمله آنها می‌توان به قطعه معروف «آب زنید راه را»، «الله مولانا علی» و ... اشاره کرد.
همچنین در کارنامه او ساخت بیش از ۵۰ قطعه و سرود و تصنیف درباره موضوعات مختلفی چون محیط زیست، ایثار، جنگ، شهادت و... وجود دارد که عمده این آثار از سوی ارکستر صدا و سیما اجرا شده‌اند.
دکتر ریاحی در سوابق شغلی خود مدیریت مرکز تحقیقات گروه موسیقی صدا و سیما، مدیریت گروه موسیقی دانشکده صدا و سیما و آزاد، مدیرکلی موسیقی صدا و سیما (سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۱) و مدیر گروه موسیقی شبکه یک سیما و مدیر گروه موسیقی اداره فرهنگ و هنر شیراز در سال‌های دهه شصت را در کارنامه اش دارد.
وی همچنین عضویت شورای عالی موسیقی صدا وسیما، شورای عالی موسیقی ارشاد در دوره های مختلف و هیئت مدیره خانه موسیقی و نیز دبیری سه دوره جشنواره موسیقی فجر (۱۳۸۳ تا ۱۳۸۵) را هم در زمره تجارب کاری‌اش ثبت کرده است.
او چهره ماندگار موسیقی در سال ۱۳۸۵ ، استاد نمونه دانشگاه آزاد در سال ۱۳۸۷ ، هنرمند نمونه صدا و سیما در سال ۱۳۸۵ است و به افتخار دریافت جایزه به خاطر آهنگسازی سرود ملی در سال ۱۳۷۷ و جوایز و نشان‌های مختلف دیگر نایل آمده است.
ریاحی در سمینارهای مختلف علمی حضور و سخنرانی داشته که از جمله آنها می‌توان به سخنرانی در هاروارد، مالزی، مانیل و چند سمینار داخلی اشاره کرد و نیز در زمینه موسیقی تحقیقاتی داشته که از جمله‌ آنها می‌توان به تحقیق در زمینه موسیقی قشقایی، ترکمن، بوشهر، سرخپوستان آمریکا و هندوستان و دوران باروک اشاره کرد.