(زاده ۹ فروردین ۱۳۲۳ تهران -- درگذشته ۵ اردیبهشت ۱۳۹۷ پاریس) عکاس و روزنامه‌نگار

او در ۱۴ سالگی نخستین عکس‌هایش را در استقلال الجزایر گرفت و از سال ۱۳۴۹ پس از پایان تحصیلات در رشته ارتباطات در بریتانیا، حرفه عکاسی را آغاز کرد. ۲۶ ساله بود که عکس‌هایش با قالب سیاسی - اجتماعی در مجلات جهان به‌چاپ رسید و از جنگ‌ها و انقلاب «بیافرا» در آفریقا تا بنگلادش و ویتنام و خاورمیانه و شیلی و آفریقای جنوبی، همراه با روایتی از آپارتاید، عکس گرفت.
وی با دوربین عکاسی‌اش، لحظات به‌یادماندنی دوران انقلاب ایران را روی کاغذهای عکاسی ماندگار کرد.
در سال۱۹۶۱ پس از آنکه عکس‌هایش جهانی شد، به آژانس عکس «مگنوم» پیوست که تأسیس آن به‌سال ۱۹۴۷ باز می‌گردد؛ آژانسی که توسط عکاس مشهور فرانسوی «هنری کارتیه برسون» به همراه «رابرت کاپا» و تعدادی از عکاسان جنگ تشکیل شد و برای ثبت وقایع مختلف سیاسی و اجتماعی جهان دور هم جمع شده بودند.
سال‌ها بعد یعنی در ۵۴ سالگی، او رئیس دوره‌ای آژانس عکس «مگنوم» شد و
یک سال پیش از آن، پس از ۱۷ سال دوری از سرزمینش به ایران بازگشت. دستاورد این سفر، کتابی شد به نام «روزشمار ایران ۲۰۰۲–۱۹۷۱» که علاوه بر عکس‌ها، شامل یادداشت‌های روزانه‌اش در زمان سفر است و کمک می‌کند تا زیبایی‌شناسی شخصی عکس‌هایش برای بیننده شناسانده و معنی شود.
او از سال۱۹۸۳ تا ۱۹۸۶ به مکزیک سفر کرد و به عکاسی پرداخت. ۱۱ جلد کتابی که از او به‌چاپ رسیده، تنها بخشی از فعالیت‌های سی‌و شش‌ساله او را شامل می‌شود.