آینده کشور تابعی از توافق عمومی و تصمیم نخبگی برای پیشرفت و عدالت توامان است. این آینده روشن تنها در بستر امنیت سیاسی و روانی شهروندان تحصیل می شود. مراد از امنیت سیاسی، اعتماد شهروندان به گسستها و پیوستهایی است که به فراخور شرایط در سپهر سیاست اتفاق می افتد و در عین پایبندی به اصول، سیاستها را برای اداره هرچه بهتر کشور و تامین منافع ملی صیقل می دهد. رهاورد امنیت سیاسی ساختار پایداری است که کنش‌ها و واکنش‌های بازیگران سیاسی را قاعده‌مند و برای شهروندان قابل پیش بینی می‌کند و مانع از دوگونه‌گویی و دوگونه‌‌اندیشی می‌گردد. تامین سیاسی و روانی جامعه از گذرگاه نخبگی می‌گذرد و اجماع نخبگان ارگانیک و غیر ارگانیک و یا فکری و ابزاری مرکز ثقل آرامش و احساس امنیت سیاسی است. یعنی تا زمانی که تعارضات فلسفی و اصولی نخبگان یک جامعه حل و فصل نشده شهروندان روی امنیت سیاسی را به خود نخواهند دید. التهاب آفرینی، نفاق، دروغ و تقلب در چنین اجتماعی رشد می‌کند و اولین لطمه به سکانداران حرکت کشور می‌خورد و در نهایت ضمن کاهش شدید سرمایه های اجتماعی موجی از بی‌اعتمادی عمومی را به همراه خواهد داشت. این دقیقا همان چیزی است که دشمنان یک نظام سیاسی به منظور زوال تدریجی آن حکومت می‌خواهند.
وحدت کلمه نخبگان در مسائل اصولی و فهم مشترک از قواعد تصمیم گیری، منافع و مصالح ملی و اهداف اصلی وماهوی در نظام های سیاسی نقطه عزیمت تامین سیاسی و روانی شهروندان و درنهایت افزایش کیفیت زندگی مادی و معنوی در یک جامعه است. روز گذشته مقام معظم رهبری در خطبه های نماز جمعه تهران طی بیانات مهمی ضمن تاکید بر وحدت کلمه آحاد ملت و نخبگان در مواضع اصولی از برخی التهاب آفرینی ها در سطح جامعه انتقاد کردند و با توصیه به نخبگان سیاسی فرمودند: “مردم باید احساس امنیت سیاسی و روانی بکنند. ” در حقیقت توصیه رهبر فرزانه انقلاب به نخبگان سیاسی مبنی بر ضرورت صیانت از امنیت سیاسی و روانی مردم ناظر به نگرانی هایی است که از تلاشهای دشمن برای التهاب آفرینی در سطح جامعه و همچنین احتمال رواج قضاوتهای غیر منصفانه درباره عملکرد مسئولین وبخصوص دولت نهم نشات می گیرد. نه ماه تا انتخابات ریاست جمهوری باقی است و هنوز فضای کشور انتخاباتی نشده است اما اغلب نخبگان کشور در ستادهای انتخاباتی رقیب دولت تقسیم شده اند و متناسب با تقاضای رقبا به تولید فکر و اندیشه می پردازند. در این بین مشخص نیست که در این فرایند تولید فکر تا چه اندازه مسائل اصولی نظام، منافع و مصالح ملی لحاظ می شود.
گفتمان دهه چهارم انقلاب پیشرفت و عدالت توامان است. پیشرفت چشمگیر و عدالت محسوس در گرو پایبندی به مبانی اصولی انقلاب و همچنین احساس امنیت سیاسی شهروندان است. التهاب آفرینی بی جا در فضای جامعه و بی انصافی درباره عملکرد دولتی که در سه سال گذشته موفقیتهای زیادی را به دست آورده است و کارهای بزرگی را در کشور شروع کرده پشت پا زدن به گفتمان دهه چهارم انقلاب و سنگ اندازی در مسیر آن است.
هیچ دولتی مبرا از خطاها و اشتباهات نیست و نخبگان وظیفه دارند برای بهبود سیاستها و روشها انتقاد کنند اما نگرانی از آنجاست که اخلاق نکوهیده تخریب و بیانصافی در فضای کشور رواج پیدا کند و مایه بی اعتمادی عمومی به سیاستها شود. دیروز مردم نیز با طنین الله اکبر خود در نماز جمعه تهران، بی تقوایی های سیاسی از این دست را مذمت کردند و از عواملی که به بهانه مطامع زودگذر جناحی، امنیت سیاسی و روانی کشور را به خطر می اندازند، برائت جستند. روانشناسی سیاسی نیز رابطه عکس تخریبها با ذهنیت مردم را تائید می کند. ملت ایران مانند 30 سال گذشته مسیر تکامل خود را ادامه خواهد داد و از گذرگاه پیشرفت و عدالت نیز سرافراز بیرون خواهد آمد.

منبع: / سایت خبری / بصیرت ۱۳۸۷/۰۷/۱۰
نویسنده : صالح اسکندری