نویسنده : زینب‌ سادات علوی

استاد راهنما : محمد روحانی

مقطع : کارشناسی ارشد

استاد مشاور : علیمردی

دانشگاه : ادیان و مذاهب

تاریخ دفاع : 1397

یکی از کهن ترین و اصیل ترین سنت فکری و فلسفه هندی در مکتب ادویته ودانته به رهبری آدی شنکره آچاریه است. او را وحدت گرای تمام عیار و مکتبش را پرطرفدارترین مکتب فلسفی هند نامیده اند که معرف تعلیمات اوپه نشیدها بوده است. به نظر می رسد نظریه وحدت وجودی که او در مورد وحدت وجود مطرح می کند با رویکرد پنِنتِئیزم (همه در خدایی) باشد نه پنتئزیمی (همه خدایی). از دیدگاه برون دینی دیدگاه وحدت وجود گرایانه اوپه نیشدها در واقع تبیین عرفانی سروده 90 مندله دهم ریگ وِده، یعنی سرود انسان کیهانی یا پوروشه سوکته است، که با قربانی شدن پوروشه از یک چهارم هستی به وجود آمد و سه چهارم آن در ابدیت آسمان هاست. بنابر این اگر انسان در شناخت برهمن توفیقی می یابد بدان دلیل است که برهمن در روح انسان جای دارد. اعتقاد و تلاش آدی شنکره آچاریه، در اثبات یگانه وجود واقعی مطلق که عاری از تعیّن است و همانندی محض آتمن و برهمن براساس این که آتمن (روح فردی) از برهمن (روح کلی) جدا نیست و جهان هستی تنها نمود بی بود هستند که بر اثر وهم و خیال و مایای برهمن است. او به پیروی از اوپه نیشدها روح را آتمن می نامند و معتقد است که آتمن و برهمن مجزا از هم نیستند و عین هم هستند. مسئله مورد پژوهش در این پایان نامه توحید و وحدت وجود در نظام عرفانی و فلسفه آئین هند و با تمرکز بر دو متن کهن و غنی این آئین با نام های شْوِتاشْوِتَره و چْهاندُگیه اوپه نیشد است که این مهم براساس دیدگاه یکی از مشهورترین فیلسوفان آئین هندو حکیم شنکره آچاریه است که با روش توصیفی- تحلیلی تدوین گردیده است.