موضوع «مهدویت» که گاهی توسط عده‌ای کوته‌نظر و خرافه‌پرست یا سودجو و حقه‌باز به موضوعی دم‌دستی تنزل پیدا می‌کند، جزو مباحث کلان و زیربنایی است که سلطه‌جویان عالم نیز درباره مقابله با آن مطالعه و برنامه‌ریزی‌های گسترده دارند.
برخی استراتژیست‌های غربی، مانند «فرانسوا توآل»، اعتقاد به مهدویت (با مختصاتی که در اندیشه تشیع مطرح شده) را در کنار «عاشورا» و «اجتهاد» از جمله ویژگی‌های منحصر به فرد مکتب تشیع می‌دانند و بر این باور هستند که این ویژگی‌ها شیعیان را به رغم در اقلیت بودن، به مکتبی جریان‌ساز و ممتاز در طول تاریخ تبدیل کرده است.
از این منظر راهبردی، اعتقاد به مهدویت موجب می‌شود شیعیان تا ظهور آن مصلح کل، هیچ نظام معارض با آن را برنتابند و در مقابل هر‌نظم جهانی ساخته و پرداخته نظام‌های سلطه‌جو، مقاومت کنند.
از جمله مباحث ذیل موضوع مهدویت، نشانه‌های ظهور است؛ موضوعی که در دوران بیش از 1100 ساله غیبت، درباره آن زیاد گفته و نوشته شده است.
این موضوع در زمان ما نیز مورد توجه قرار گرفته و دو جریان کلی را به وجود آورده است؛ 1) جریانی که با استناد به برخی نشانه‌ها و تطبیق آنها با مسائل روز، ظهور را قریب‌الوقوع می‌داند و حتی برای آن، زمان هم تعیین می‌کند. 2) جریانی که آن هم با استناد به برخی نشانه‌های مطرح شده در روایات، اعتقادی به نزدیک بودن ظهور ندارد.
از نفس وجود این دو جریان که در طول تاریخ هم سابقه دارند، می‌توان این نتیجه را گرفت که هیچ یک از این دو نظر را نمی‌توان قطعی و مسلم پنداشت و براساس آن بنایی ساخت؛ ضمن این که تمرکز بر هر کدام از این دو نظر، توالی فاسدی دارد و با فلسفه انتظار نیز در تناقض است.
از جمله توالی فاسد تمرکز و قطعی دانستن نزدیک‌بودن ظهور و خصوصا تعیین زمان ظهور، فاصله گرفتن از دوراندیشی، تدبیر و برنامه‌ریزی است. ایجاد شک و تردید در اصل موضوع مهدویت در صورتی که ظهور در کوتاه مدت و زمان تعیین شده اتفاق نیفتد، از دیگر پیامدهای مخرب این باور است.
ایجاد یاس و ناامیدی و بی‌انگیزه کردن منتظران به‌منظور ایجاد آمادگی برای ظهور نیز از پیامدهای منفی اعتقاد به‌دور بودن زمان ظهور است؛ ضمن این‌که این گروه ناخواسته زمان ظهور را تعیین می‌کنند!
لذا اندیشه و باور صحیح، حفظ آمادگی همیشگی برای ظهور، زمینه‌سازی برای ظهور و انجام وظایف منتظران در دوران غیبت است.
نکته دیگر در باب پرداختن به علائم ظهور این‌که مهم تر از علائم و نشانه‌های ظهور، طرح بحث درباره زمینه‌سازی ظهور، وظیفه منتظران، خرافه‌زدایی از این موضوع راهبردی و روشنگری درباره اقداماتی است که دشمنان در حال انجام آنها هستند. و نکته آخر قابل اشاره در این مجال این‌که برخی اقدامات خطا و حاوی نکات انحرافی از قبیل ساخت CD «ظهور بسیار نزدیک است» از یک نیاز حکایت می‌کند؛ نیاز به دانستن بیشتر درباره مهدویت و نیاز به به‌روز بودن این دانستنی‌ها. این نیاز را مانند هر نیاز مشروع و صحیح دیگر باید شناخت و به آن پاسخ مقتضی داد و گرنه براساس جهل یا اغراض باطل به‌بی‌راهه کشانده می‌شود.

منبع: / روزنامه / جام جم ۱۳۹۰/۴/۲۷
نویسنده : مهدی فضایلی