سرانجام حسنی مبارک و پسرانش هم به جمع اعوان و انصار وی در زندان پیوستند و تحت بازجویی قرار گرفتند. تحولی خوش برای مردم مصر است که تاکنون از کامل شدن انقلاب خود در هراس بودند.
در اواخر بهمن ماه گذشته که حسنی مبارک قدرت را واگذار کرد، روشن بود که توافقی هم صورت گرفته است تا وی در مقابل «گذشت از قدرت» به تفریحگاه خود در شرم‌الشیخ برود و به همراه خانواده خود زندگی آرامی بگذراند؛ گرچه کسانی که از قدرت می‌افتند، دیگر روز خوشی ندارند. یادآوری دوران طلایی قدرت و بهره‌مندی از امکانات گسترده برای آنها به افسوسی بدل می‌شود که حتی بر وضع روحی و جسمی اینان اثر می‌گذارد و عمرشان را کوتاه می‌کند. بدن دیگر آن هورمون‌های آرامبخش قدرت را ترشح نمی‌کند و صورت‌ها ناگاه چروکیده و کمرها خم می‌شود. اندیشیدن به اینکه چگونه ظرف سه هفته از اوج قدرت به حضیض ذلت افتادند، خواب از چشم آنها می‌رباید و «پشت دست حسرت می‌گزند» که چه کارهایی می‌توانستند بکنند و نکردند. جامه چه درانیم و چون خاییم دست؟ دنبال قربانی می‌گردند و نزدیکان خود را متهم می‌کنند. همین اندوه از گذشته برایشان به عذابی دردناک تبدیل می‌شود.
مبارک چنان سازمان امنیت خود را گسترش داده بود که تعداد نفراتش چند برابر ارتش بود. بخشی از این افراد که خود را در معرض خطر بازداشت می‌بینند، به همراه برخورداران از نعمات رژیم گذشته، تشکیلاتی برای به راه انداختن و آشوب درست کردند. مطبوعات مصری این عده را «ضد انقلاب» می‌خوانند و مردم تهدید کرده بودند که اگر شورای نظامی حاکم دست به کار نشود، به طرف شرم الشیخ به راه می‌افتند. جوانان انقلابی مصر معتقد شدند تا زمانی که مبارک در شرم الشیخ است خطر بازگشت او وجود دارد.
خود مبارک هم کار را بیشترخراب کرد. مانند بن‌لادن و ایمن ظواهری، نواری پر کرد و داد مظلومیت داد و مدعی شد که پرونده مالی خود و خانواده اش پاک پاک است. شبکه سعودی العربیه با ولع زیادی این نوار را پخش کرد تا گوی «سبقت خبری» را از حریفان برباید، ولی نمی‌دانست که در مصر متهم می‌شود که امنیت ملی این کشور را به خطرانداخته است. می‌گویند که وزیر امور خارجه سعودی سراسیمه به قاهره رفت تا عذر تقصیر بخواهد.
جمال و علا، دو پسر حسنی مبارک را به قاهره آورده‌اند و به زندان «طره» در کنار نخست‌وزیر سابق و وزیر کشور سابق و... انداخته‌اند. حسنی مبارک برگه احضاریه دادگاه را قبول نکرد و حالش به هم خورد و او را به بیمارستان بردند. مردم می‌گویند که این تمارض، نیرنگ وی برای نرفتن به زندان و حاضر نشدن در بازجویی است. دادستان هم می‌گوید که بازجویی از وی در بیمارستان ادامه پیدا می‌کند. آوردن حسنی مبارک به قاهره، شاید اوضاع امنیتی را چنان تهدید می‌کرد که شورای نظامی فعلاً ترجیح داد وی در همان شرم الشیخ بماند.
احتمالاً حسنی مبارک در تنهایی خود، آمریکایی‌ها را به بی‌وفایی متهم می‌کند که به او قول دادند در صورت کناره‌گیری، کسی متعرضش نشود. شاید هم فرعون مصر تأسف بخورد که چرا دعوت دو ماه قبل سعودی‌ها را قبول نکرد و همچون بن‌علی تونسی به جده نگریخت. چنین سرنوشتی در انتظار قذافی و علی عبدالله «طالح» یمنی و دیگران است. لذت و عشق قدرت نمی‌گذارد که عبرت بگیرند و تا آخرین لحظه قدرت را رها نمی‌کنند.

منبع: / روزنامه / اطلاعات ۱۳۹۰/۱/۲۸
نویسنده : سید محی الدین ساجدی