با گزارش جدید یوکیا آمانو، مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی و اظهارات وی درباره ابعاد نظامی احتمالی در برنامه هسته ای ایران، گزارش چندی قبل خبرگزاری آسوشیتدپرس مبنی بر برنامه ریزی آمانو برای اثبات وقوع آزمایش تسلیحات هسته ای در ایران چندان دور از انتظار نیست ایران تاکنون بارها بر بی اساس بودن مطالعات ادعایی یا همان ابعاد نظامی احتمالی تاکید کرده و در قالب نامه ای ۱۱۷ صفحه ای به مطالعات ادعایی پاسخ گفته است، با این حال شتاب رو به فزونی آژانس و در حقیقت آمریکا برای نظامی جلوه دادن ماهیت برنامه هسته ای ایران ایجاب می کند که ایران نیز با تجهیزی کاملا حقوقی - فنی و با بهره گیری از قدرت نرم رسانه ها در عرصه بین المللی پای در میدان این مصاف ماهیتا سیاسی بگذارد. ارائه نشدن اسناد مطالعات ادعایی گرچه هم چنان و به همان قوت ستون فقرات استدلال های حقوقی ایران علیه ابعاد نظامی احتمالی را شکل می دهد ، اما باید تمرکز بر صحت و سقم اسناد مطالعات ادعایی را به دغدغه ای دستکم میان موافقان و متحدان سیاسی بدل کرد. مطالبه اسناد مطالعات ادعایی از سوی تروئیکای جنبش عدم تعهد یا کشورهایی مانند ترکیه و برزیل راهکارهایی در همین راستاست که با پوشش رسانه ای گسترده ، زمینه ساز ایجاد سوال در افکار عمومی درباره ادعاهای آژانس خواهد شد. از این ها گذشته، پی گیری سیاست «آژانس در برابر آژانس» و تمرکز رسانه ای- تبلیغاتی بر آن می تواند تردیدها درباره ادعاهای آمانو را دو چندان کند. اظهارات یوکیا آمانو در نشست شورای حکام به طور نسبی نشان می دهد که وی پاسخی به ظاهر متقن در برابر سیاست «آژانس در برابر آژانس» در آستین ندارد. آمانو در سخنان اخیرش از اظهارنظر درباره محتوای نامه دکتر فریدون عباسی، رئیس سازمان انرژی اتمی خودداری و تنها آن را نارضایت بخش توصیف کرد. رئیس سازمان انرژی اتمی در نامه خود اسنادی از آژانس را در برابر مدیر کل آژانس نهاده بود که وی نمی توانست آن ها را کتمان کند. تاکید رئیس سازمان انرژی اتمی بر توافق های ایران و آژانس در دوره ریاست محمدالبرادعی و بازخوانی پرونده مدالیته که طبق آن قرار بود آژانس با اعلام نظر درباره مواردی معدود در برنامه هسته ای ایران روند طرح سوال ها و ابهام های پیاپی را متوقف کند، دفاعی حقوقی بود که آمانو تنها به سکوت از کنار آن گذشت. طبیعی است که اگر دستگاه دیپلماسی کشور با اهتمام بیشتری، اعلام رسمی پایان یافتن برنامه کار (مدالیته) توسط آژانس را در کانون توجه محافل دیپلماتیک و رسانه ای بین المللی قرار دهد، افکار عمومی بیشتر عمق و کنه عهدشکنی مقام های کنونی آژانس را درخواهند یافت. آمانو تقریبا هر مکاتبه رسمی با ایران را به عرصه رسانه ها کشانده است و چه بهتر که از این پس ایران نیز مکاتبات رسمی و استدلال های حقوقی اش را رسانه ای کند.

منبع: / روزنامه / خراسان ۱۳۹۰/۳/۱۸
نویسنده : بهروز بیهقی