هنری میلر (Henry Valentine Miller) (زادهٔ ۲۶ دسامبر ۱۸۹۱ - درگذشتهٔ ۷ ژوئن ۱۹۸۰) رمان‌نویس، نویسندهٔ غیرداستانی، نقاش و ویراستار آمریکایی بود. او یکی از برجسته‌ترین نویسندگان قرن بیستم است و آثارش به شدت تأثیرگذار بوده‌اند.

میلر در یورکویل، نیویورک متولد شد و در بروکلین بزرگ شد. او در دبیرستان بروکلین تحصیل کرد و در سال ۱۹۱۲ از آنجا فارغ‌التحصیل شد. سپس به کار در یک شرکت بیمه مشغول شد، اما در سال ۱۹۱۷ به دلیل بیماری سل از کار اخراج شد.

میلر در سال ۱۹۲۲ به پاریس نقل مکان کرد و در آنجا به نوشتن روی آورد. او اولین رمان خود، «مدار السرطان»، را در سال ۱۹۳۴ منتشر کرد. این رمان به شدت بحث‌برانگیز بود و به دلیل صراحت جنسی آن ممنوع شد.

میلر در سال ۱۹۳۹ به ایالات متحده بازگشت و در آنجا به نوشتن ادامه داد. او رمان‌های دیگری مانند «مدار جدی»، «و اینک خرس من»، «روزهای آرام در کلاچی»، و «اسپرانزا» را منتشر کرد. او همچنین چندین کتاب غیرداستانی، از جمله «اعترافات یک رمان‌نویس» و «درد و سرخوشی» را نوشت.

میلر در سال ۱۹۸۰ در لوس‌آنجلس درگذشت. او یکی از تأثیرگذارترین نویسندگان قرن بیستم است و آثارش به شدت بحث‌برانگیز بوده‌اند. او به دلیل سبک نگارش روان و صریح خود شناخته شده است و آثارش به بسیاری از نویسندگان دیگر، از جمله ریموند کارور، جک کرواک و ویلیام اس. باروز، تأثیرگذار بوده است.

برخی از آثار معروف هنری میلر عبارتند از:

* مدار السرطان (۱۹۳۴)
* مدار جدی (۱۹۳۹)
* و اینک خرس من (۱۹۴۷)
* روزهای آرام در کلاچی (۱۹۵۷)
* اسپرانزا (۱۹۶۵)
* اعترافات یک رمان‌نویس (۱۹۵۶)
* درد و سرخوشی (۱۹۶۳)

میلر یک نویسنده خلاق و بحث‌برانگیز بود که آثارش تأثیر زیادی بر ادبیات قرن بیستم گذاشت. او به دلیل سبک نگارش روان و صریح خود شناخته شده است و آثارش به بسیاری از نویسندگان دیگر تأثیرگذار بوده است.