منظومه شمسی یک سامانه سیاره ای است که از خورشید و اجرام آسمانی دیگر که به دور آن می چرخند تشکیل شده است. این اجرام شامل هشت سیاره، بیش از 200 قمر، هزاران سیارک، دنباله دارها و غبار و گاز است.

خورشید، که یک ستاره است، در مرکز منظومه شمسی قرار دارد. خورشید 99.86٪ از کل جرم منظومه شمسی را تشکیل می دهد. سیارات هشتگانه منظومه شمسی عبارتند از عطارد، زهره، زمین، مریخ، مشتری، زحل، اورانوس و نپتون. این سیارات به ترتیب از خورشید دورتر قرار گرفته اند.

سیارات درونی منظومه شمسی (عطارد، زهره، زمین و مریخ) نسبتاً کوچک و صخره ای هستند. این سیارات دارای جوهای نازک هستند که عمدتاً از هیدروژن، هلیم و اکسیژن تشکیل شده اند. سیارات بیرونی منظومه شمسی (مشتری، زحل، اورانوس و نپتون) بسیار بزرگ و گازی هستند. این سیارات دارای جوهای ضخیمی هستند که عمدتاً از هیدروژن، هلیم و متان تشکیل شده اند.

قمرها اجرام آسمانی هستند که به دور سیارات می چرخند. منظومه شمسی دارای بیش از 200 قمر است. قمرهای سیارات درونی اغلب کوچک هستند و در مدارهای نزدیک به سیاره خود قرار دارند. قمرهای سیارات بیرونی می توانند بسیار بزرگ باشند. مشتری، بزرگترین سیاره منظومه شمسی، دارای بیش از 70 قمر است.

سیارک ها اجرام آسمانی کوچکی هستند که در منظومه شمسی قرار دارند. سیارک ها عمدتاً از سنگ و فلز تشکیل شده اند. کمربند سیارکی ناحیه ای از منظومه شمسی است که بین مدارهای مشتری و زحل قرار دارد. این کمربند حاوی میلیون ها سیارک است.

دنباله دارها اجرام آسمانی یخی هستند که به دور خورشید می چرخند. دنباله دارها زمانی تشکیل می شوند که یک سیارک یخی به سمت خورشید حرکت می کند و ذوب می شود. دنباله دارها دارای دمی بلند و نورانی هستند که از بخار و گرد و غبار تشکیل شده است.

غبار و گاز نیز بخشی از منظومه شمسی هستند. این مواد عمدتاً در کمربند کمربند و فضای بین ستاره ای یافت می شوند.

منظومه شمسی حدود 4.6 میلیارد سال پیش تشکیل شد. این زمانی بود که یک ابر عظیم از گاز و غبار در فضای بین ستاره ای فرو ریخت. این ابر در اثر گرانش خود فشرده شد و در نهایت به خورشید تبدیل شد. اجسام کوچکتر در اطراف خورشید تشکیل شدند و سیارات، قمرها، سیارک ها و دنباله دارها را تشکیل دادند.

منظومه شمسی در حال تکامل است. خورشید به آرامی در حال سوختن است و در نهایت تبدیل به یک غول سرخ خواهد شد. هنگامی که این اتفاق بیفتد، سیارات داخلی منظومه شمسی از بین خواهند رفت.

منظومه شمسی یک مکان بسیار جالب و پیچیده است. این مکانی است که ما در آن زندگی می کنیم و مکانی است که ما چیزهای زیادی در مورد جهان هستی از آن یاد می گیریم.