میلتون اریکسون یک روانشناس و روان‌درمانگر مشهور آمریکایی بود که بیشتر به خاطر تکنیک‌های هیپنوتیزم اریکسونی‌اش شناخته می‌شود. او همچنین یک متخصص در زمینه خانواده‌درمانی بود و به خاطر استفاده از تکنیک‌های ابهام‌آمیز در درمان بیمارانش شهرت داشت.

اریکسون در ۵ دسامبر ۱۹۰۱ در اوروم، نوادا به دنیا آمد. او از همان دوران کودکی با مشکلات جسمی متعددی دست و پنجه نرم می‌کرد، از جمله کوررنگی، ناشنوایی و خوانش‌پریشی. با این حال، او توانست با استفاده از نبوغ خود بر این مشکلات غلبه کند و به یکی از موفق‌ترین روان‌درمانگران جهان تبدیل شود.
 

اریکسون در سال ۱۹۲۴ از دانشگاه ویسکانسین فارغ‌التحصیل شد و سپس به عنوان روان‌شناس بالینی در بیمارستان‌های مختلف کار کرد. او در سال ۱۹۳۰ با هلن هاتن ازدواج کرد و صاحب پنج فرزند شد.

اریکسون در طول زندگی خود به روش‌های جدیدی برای درمان بیمارانش دست یافت. او معتقد بود که ناهشیار منبع قدرتمندی از خرد و آگاهی است و می‌توان از آن برای ایجاد تغییرات مثبت در زندگی استفاده کرد. او همچنین معتقد بود که هر فرد منحصربه‌فرد است و باید به صورت فردی درمان شود.

اریکسون در سال ۱۹۸۰ در سن ۷۸ سالگی درگذشت. او از خود یک میراث ماندگار به جا گذاشت و تکنیک‌های او امروزه توسط روان‌درمانگران در سراسر جهان استفاده می‌شود.

برخی از مهمترین تکنیک‌های هیپنوتیزم اریکسونی عبارتند از:

استفاده از زبان ابهام‌آمیز و استعاری: اریکسون معتقد بود که استفاده از زبان ابهام‌آمیز و استعاری می‌تواند به بیماران کمک کند تا به حالت ناهشیار خود دسترسی پیدا کنند. به عنوان مثال، او ممکن است به بیمار بگوید: "تصور کنید که در یک ساحل آرام در حال قدم زدن هستید. صدای امواج را می‌شنوید و بوی نمک دریا را استشمام می‌کنید."
 

استفاده از استعاره‌های شخصی: اریکسون همچنین از استعاره‌های شخصی در درمان خود استفاده می‌کرد. به عنوان مثال، او ممکن است به بیمار بگوید: "تصور کنید که مشکل شما مانند یک سنگ بزرگ در راه شما است. شما باید این سنگ را از سر راه خود بردارید تا بتوانید به جلو حرکت کنید."
استفاده از تکنیک‌های بازخورد زیستی: اریکسون از تکنیک‌های بازخورد زیستی مانند الکتروانسفالوگرام (EEG) و الکترومیوگرام (EMG) برای نظارت بر وضعیت بیمار در حین درمان استفاده می‌کرد. این اطلاعات به او کمک می‌کرد تا به طور دقیق‌تری متوجه شود که بیمار در چه مرحله‌ای از هیپنوتیزم قرار دارد.

اریکسون همچنین یک متخصص در زمینه خانواده‌درمانی بود. او معتقد بود که مشکلات خانوادگی اغلب ناشی از الگوهای ارتباطی نامناسب هستند. او از تکنیک‌های مختلف برای کمک به خانواده‌ها در تغییر این الگوها استفاده می‌کرد.

اریکسون یک چهره‌ی برجسته در تاریخ روان‌درمانگری است. تکنیک‌های او امروزه توسط روان‌درمانگران در سراسر جهان استفاده می‌شود و به کمک میلیون‌ها نفر از افراد مبتلا به مشکلات مختلف روانی کمک کرده‌اند.


متن دوم:

میلتون اریکسون (زادهٔ ۵ دسامبر ۱۹۰۱ – درگذشتهٔ ۲۵ مارس ۱۹۸۰) روان‌درمانگر و روان‌شناس اهل ایالات متحده آمریکا با تخصص هیپنوتیزم و خانواده‌درمانی بود. او را به‌عنوان یکی از تأثیرگذارترین روان‌درمانگران قرن بیستم می‌شناسند.

اریکسون در دوران کودکی و نوجوانی با بیماری‌های مختلفی از جمله فلج اطفال، کوررنگی و خوانش‌پریشی دست و پنجه نرم کرد. این تجربیات او را به مطالعهٔ هیپنوتیزم و روان‌شناسی سوق داد. او در سال ۱۹۲۸ مدرک پزشکی خود را از دانشگاه ویسکانسین دریافت کرد و سپس به‌عنوان روان‌پزشک و هیپنوتیزم‌گر در بیمارستان‌های مختلف مشغول به کار شد.

اریکسون روش درمانی خود را بر اساس نظریهٔ «ذهن ناهشیار» بنا نهاد. او معتقد بود که ذهن ناهشیار منبع قدرتمندی برای تغییر و بهبود است. او از تکنیک‌های مختلفی برای دسترسی به ذهن ناهشیار و ایجاد تغییرات مثبت در آن استفاده می‌کرد، از جمله هیپنوتیزم، تلقین، و قصه‌گویی.

اریکسون در طول زندگی خود بیش از ۳۰ کتاب و مقاله منتشر کرد. او همچنین به‌عنوان یک سخنران و مدرس برجسته شناخته می‌شد. روش‌های درمانی او تأثیر زیادی بر روان‌شناسی و روان‌درمانی داشته است.

برخی از مهم‌ترین تکنیک‌های درمانی میلتون اریکسون عبارتند از:

هیپنوتیزم اریکسونی: اریکسون از هیپنوتیزم به‌عنوان یک ابزار برای ایجاد تغییرات در ذهن ناهشیار استفاده می‌کرد. او معتقد بود که هیپنوتیزم یک حالت طبیعی از آگاهی است که در آن ذهن ناهشیار برای پذیرش تلقین‌ها بازتر است.
تلقین: اریکسون از تلقین برای تغییر باورها، احساسات و رفتارهای افراد استفاده می‌کرد. او تلقین‌ها را به‌صورت مستقیم، غیرمستقیم، و ابهام‌آمیز ارائه می‌داد.
قصه‌گویی: اریکسون از قصه‌گویی برای انتقال پیام‌های درمانی به ذهن ناهشیار استفاده می‌کرد. او قصه‌هایی را انتخاب می‌کرد که با مشکلات و چالش‌های مراجعه‌کنندگان مرتبط بود.

اریکسون تأثیر زیادی بر روان‌شناسی و روان‌درمانی داشته است. روش‌های درمانی او در درمان طیف گسترده‌ای از مشکلات روانی از جمله اضطراب، افسردگی، و اختلالات شخصیتی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

برخی از نظریه‌های کلیدی میلتون اریکسون عبارتند از:

ذهن ناهشیار منبع قدرتمندی برای تغییر و بهبود است.
انسان‌ها به‌طور ذاتی دارای ظرفیتی برای حل مشکلات خود هستند.
روان‌درمانی باید بر اساس نیازها و ظرفیت‌های فردی بیمار باشد.

کتاب‌های مهم میلتون اریکسون عبارتند از:

هیپنوتیزم اریکسونی (۱۹۵۴)
زبان ناخودآگاه (۱۹۷۴)
قصه‌های درمانی (۱۹۸۵)

یادبودها و افتخارات میلتون اریکسون عبارتند از:

جایزهٔ طلای انجمن هیپنوتیزم آمریکا (۱۹۷۹)
جایزهٔ انجمن روان‌پزشکی آمریکا (۱۹۸۰)
جایزهٔ انجمن روان‌شناسی آمریکا (۱۹۸۰)

میلتون اریکسون یکی از تأثیرگذارترین روان‌درمانگران قرن بیستم است. روش‌های درمانی او در درمان طیف گسترده‌ای از مشکلات روانی مورد استفاده قرار می‌گیرد و تأثیر زیادی بر روان‌شناسی و روان‌درمانی داشته است.