پارسای داخل کشور دکتری حرفه‌ای (عمومی) 1402
پدیدآور: حمیدرضا چابکی
استاد راهنما: علی میرشاهی
استاد راهنما: ابوالفضل غنی ئی
استاد مشاور: محمد عزیز زاده
دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده دامپزشکی

چکیده
 

طوطی استرالیایی در آمریکا به عنوان حیوان خانگی متداول شناخته می‌شود. در میان پرندگانی که به عنوان پرنده خانگی نگهداری می‌شوند، بیش‌ترین ابتلا به بیماری‌های کلیوی مربوط به طوطی استرالیایی است. با توجه به اهمیت طوطی استرالیایی به عنوان پرنده خانگی و اهمیت بیماری‌های کلیوی در این پرنده، روش‌های تشخیصی بیان شده که این روش‌ها دارای محدودیت‌هایی هستند که به نظر می‌رسد تکنیک یوروگرافی زیرجلدی این محدودیت‌ها را نداشته‌باشد لذا این تکنیک برای اولین بار در طوطی استرالیایی به عنوان پرنده خانگی کوچک بررسی شد. 20 قطعه طوطی استرالیایی بالغ به ظاهر سالم بالینی از هر دو جنس انتخاب ‌شدند. پس از تایید سلامت بالینی و سازگاری با محیط جدید، رادیوگرافی ساده از آنها با استفاده از رادیولوژی دیجیتال در حالت گماری لترال و شکمی-پشتی اخذ شد. سپس ماده حاجب یدیکسانول 320 با دوز 2 میلی‌لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در زیر جلد ناحیه توراکس تزریق شد و رادیوگراف‌ها در زمان‌های 0، 5، 10، 20، 30، 40، 60 دقیقه و 24 ساعت پس از تزریق اخذ گردید. در نهایت تعیین و مقایسه میانگین طول و ارتفاع بخش قدامی کلیه در قبل از تزریق ماده حاجب، در زمان حداکثر اپسیتی کلیه و 24 ساعت پس از تزریق ماده حاجب و همچنین تعیین میانگین فاصله زمانی تزریق تا به حداکثر رسیدن اپسیتی کلیه‌ها انجام شد. اولین زمان رویت ماده حاجب در کلوآک ثبت شد و حداکثر اندازه کلوآک اپک شده و زمان آن اندازه‌گیری شد. در این مطالعه مشاهده‌ی ماده‌ی حاجب در کلوآک به عنوان شاخص عملکرد در کلیه در نظر گرفته شد زیرا اپسیتی کلیه‌ها پس از تجویز ماده‌ی حاجب به صورت زیرجلدی افزایش قابل توجهی نشان نداد. مقایسه‌‌ی طول و ارتفاع کلیه در سه زمان قبل از تزریق ماده‌ی حاجب، حداکثر اپسیتی کلیه‌ها و 24 ساعت بعد از تزریق ماده‌ی حاجب اختلاف معنی‌داری را نشان نداد. به نظر می‌رسد روش یوروگرافی زیر جلدی روشی آسان، کاربردی، فاقد عوارض جانبی و بدون نیاز به بیهوشی و آرامبخشی باشد.