عدالت اجتماعی یکی از مهم‌ترین آرمان‌های جوامع انسانی است. تحقق عدالت اجتماعی به معنای ایجاد شرایطی است که در آن همه افراد جامعه، فارغ از هرگونه تفاوت فردی، قومی، مذهبی، جنسیتی و...، از فرصت‌های برابر برای رشد و شکوفایی برخوردار باشند.
معیارهای عدالت اجتماعی، اصولی هستند که بر اساس آنها می‌توان میزان تحقق عدالت اجتماعی در یک جامعه را ارزیابی کرد. این معیارها می‌توانند بر اساس دیدگاه‌های مختلف فلسفی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، تعریف و تبیین شوند.
در ادامه، به برخی از معیارهای فراگیر عدالت اجتماعی اشاره می‌کنیم:

برابری فرصت‌ها: یکی از مهم‌ترین معیارهای عدالت اجتماعی، برابری فرصت‌ها برای همه افراد جامعه است. این بدان معناست که همه افراد باید از فرصت‌های برابر برای تحصیل، اشتغال، برخورداری از خدمات بهداشتی و درمانی و سایر امکانات و خدمات اجتماعی برخوردار باشند.
عدالت توزیعی: عدالت توزیعی به معنای توزیع عادلانه منابع و امکانات جامعه بین افراد است. این امر مستلزم آن است که تفاوت‌های درآمدی و ثروتی در جامعه به حداقل برسد و همه افراد، فارغ از وضعیت اقتصادی خود، از حداقل استانداردهای زندگی برخوردار باشند.
عدالت قضایی: عدالت قضایی به معنای دسترسی همه افراد به عدالت و برخورداری از حقوق برابر در برابر قانون است. این امر مستلزم آن است که نظام قضایی مستقل و بی‌طرف باشد و همه افراد، فارغ از موقعیت اجتماعی و اقتصادی خود، از حقوق برابر برخوردار باشند.
عدالت سیاسی: عدالت سیاسی به معنای مشارکت همه افراد در فرآیندهای سیاسی و حکومتی است. این امر مستلزم آن است که همه افراد حق رأی و مشارکت در انتخابات داشته باشند و از حقوق برابر در برابر نهادهای حکومتی برخوردار باشند.
عدالت اجتماعی: عدالت اجتماعی به معنای ایجاد جامعه‌ای است که در آن همه افراد احساس امنیت و آرامش داشته باشند و از عزت نفس برخوردار باشند. این امر مستلزم آن است که جامعه از ثبات سیاسی و اجتماعی برخوردار باشد و همه افراد از حقوق برابر در برابر تبعیض و خشونت برخوردار باشند.

البته، این معیارها تنها بخشی از معیارهای فراگیر عدالت اجتماعی هستند. تحقق عدالت اجتماعی مستلزم آن است که تمامی این معیارها در کنار یکدیگر مورد توجه قرار گیرند.
تحقق عدالت اجتماعی، نیازمند تلاش همه افراد جامعه، از جمله دولت، نهادهای مدنی و مردم است. دولت باید با تدوین قوانین و مقررات مناسب و اجرای آنها، زمینه‌های تحقق عدالت اجتماعی را فراهم کند. نهادهای مدنی نیز می‌توانند با آگاهی‌بخشی و مطالبه‌گری از دولت، در تحقق عدالت اجتماعی نقش ایفا کنند. و در نهایت، مردم نیز می‌توانند با مشارکت در فرآیندهای سیاسی و اجتماعی و رعایت حقوق دیگران، به تحقق عدالت اجتماعی کمک کنند.