بررسی رابطه سبکهای فرزندپروری با کمال گرایی فرزندان در نمونه ای از خانواده های ایرانی
مقدمه:
کمال گرایی یک صفت شخصیتی است که با تمایل به دستیابی به کمال و اجتناب از اشتباهات مشخص می شود. کمال گرایی می تواند به صورت مثبت یا منفی بروز کند. کمال گرایی مثبت با انگیزه و تلاش بالا، عملکرد تحصیلی و شغلی بهتر، و رضایت از زندگی مرتبط است. کمال گرایی منفی با اضطراب، افسردگی، و مشکلات بین فردی مرتبط است.
سبک های فرزندپروری الگوهای رفتاری والدین در تعامل با فرزندان خود هستند. سبک های فرزندپروری را می توان به سه دسته کلی تقسیم کرد:
سبک اقتدارگرا: والدین اقتدارگرا قوانین و انتظارات روشنی برای فرزندان خود دارند و از آنها می خواهند که این قوانین و انتظارات را رعایت کنند.
سبک سهل گیرانه: والدین سهل گیرانه قوانین و انتظارات کمی برای فرزندان خود دارند و به آنها اجازه می دهند که آزادانه رفتار کنند.
سبک مستبدانه: والدین مستبدانه انتظارات بالایی از فرزندان خود دارند و به آنها اجازه نمی دهند که نظرات خود را بیان کنند.
تحقیقات نشان داده اند که بین سبک های فرزندپروری و کمال گرایی فرزندان رابطه وجود دارد. سبک فرزندپروری اقتدارگرا با کمال گرایی مثبت فرزندان مرتبط است. سبک فرزندپروری سهل گیرانه با کمال گرایی منفی فرزندان مرتبط است. سبک فرزندپروری مستبدانه با هر دو نوع کمال گرایی (مثبت و منفی) فرزندان مرتبط است.
هدف پژوهش:
هدف این پایان نامه بررسی رابطه سبک های فرزندپروری با کمال گرایی فرزندان در نمونه ای از خانواده های ایرانی است.
روش تحقیق:
این تحقیق از نوع توصیفی-تحلیلی است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 1404-1403 است. نمونه آماری این تحقیق شامل 300 نفر از دانش آموزان مقطع متوسطه شهر تهران است که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شده اند.
برای جمع آوری داده های مورد نیاز از دو پرسشنامه سبک های فرزندپروری و کمال گرایی استفاده شده است.
یافته های تحقیق:
یافته های این تحقیق نشان می دهد که بین سبک های فرزندپروری و کمال گرایی فرزندان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. سبک فرزندپروری اقتدارگرا با کمال گرایی مثبت فرزندان مرتبط است. سبک فرزندپروری سهل گیرانه با کمال گرایی منفی فرزندان مرتبط است. سبک فرزندپروری مستبدانه با هر دو نوع کمال گرایی (مثبت و منفی) فرزندان مرتبط است.
بحث و نتیجه گیری:
نتایج این تحقیق نشان می دهد که سبک فرزندپروری والدین می تواند بر کمال گرایی فرزندان تأثیر بگذارد. والدین اقتدارگرا با ایجاد فضایی حمایتی و تشویقی، فرزندان را به تلاش برای رسیدن به اهداف خود تشویق می کنند. والدین سهل گیرانه با عدم تعیین قوانین و انتظارات روشن، فرزندان را به سمت کمال گرایی منفی سوق می دهند. والدین مستبدانه با ایجاد فضایی پر از فشار و اضطراب، فرزندان را به سمت کمال گرایی مثبت یا منفی سوق می دهند.
پیشنهاد ها:
با توجه به یافته های این تحقیق، پیشنهاد می شود اقدامات زیر انجام شود:
آموزش والدین در مورد اهمیت سبک فرزندپروری اقتدارگرا
ارائه خدمات مشاوره و روان درمانی به والدینی که دارای سبک فرزندپروری سهل گیرانه یا مستبدانه هستند
محدودیت های تحقیق:
این تحقیق دارای محدودیت هایی به شرح زیر است:
جامعه آماری محدود
عدم استفاده از روش های آماری پیشرفته
پیشنهاد ها برای تحقیقات آتی:
با توجه به محدودیت های تحقیق، پیشنهاد می شود تحقیقات آتی در این زمینه با توجه به موارد زیر انجام شود:
استفاده از جامعه آماری بزرگتر
استفاده از روش های آماری پیشرفته
بررسی رابطه سبک های فرزندپروری با کمال گرایی فرزندان در مقاطع تحصیلی مختلف
بررسی رابطه سبک های فرزندپروری با کمال گرایی فرزندان در زمینه های مختلف زندگی
نظر شما