طرحواره های ناسازگاری اولیه، الگوهای شناختی ثابتی هستند که در اوایل دوران کودکی شکل می گیرند و بر نحوه درک و تعامل ما با دنیا تأثیر می گذارند. این طرحواره ها می توانند مثبت یا منفی باشند، و به دو دسته اصلی تقسیم می شوند: طرحواره های سالم و طرحواره های ناسازگار.
طرحواره های ناسازگار، الگوهای شناختی منفی و تحریف شده ای هستند که می توانند منجر به مشکلاتی در زندگی شخصی و شغلی شوند. برخی از نمونه های طرحواره های ناسازگار عبارتند از:

طرد و بریدگی: احساس تنهایی، بی تعلق، و ناخواسته بودن
نقص و شرم: احساس بی کفایتی، ناقص بودن، و شرمندگی
وابستگی و بی کفایتی: احساس نیاز به حمایت و کمک دیگران، و عدم اعتماد به نفس
عملکرد مختل: احساس بی ارزش بودن، بی کفایتی، و ناامیدی
معیارهای سرسختانه و عیب جویی افراطی: داشتن انتظارات غیرواقعی از خود و دیگران، و تمرکز بر کمبودها و نقاط ضعف
گوش به زنگی و محدودیت های مختل: احساس تهدید و خطر، و تمایل به اجتناب از موقعیت های جدید و چالش برانگیز
بی اعتمادی و بدرفتاری: انتظار بدترین اتفاقات، و عدم اعتماد به دیگران
آسیب پذیری نسبت به ضرر یا بیماری: احساس آسیب پذیری و آسیب دیدن، و اجتناب از موقعیت هایی که ممکن است منجر به آسیب شود

رضایت شغلی، احساس رضایت و خشنودی از کار است. این مفهوم، شامل ارزیابی های ذهنی فرد از شغل خود، از جمله عواملی مانند حقوق و مزایا، روابط با همکاران و مدیران، محتوای شغلی، و فرصت های پیشرفت است.
تحقیقات نشان داده است که بین طرحواره های ناسازگاری اولیه و رضایت شغلی رابطه منفی وجود دارد. به عبارت دیگر، افراد دارای طرحواره های ناسازگار، رضایت شغلی کمتری دارند. این رابطه می تواند به دلایل مختلفی وجود داشته باشد.
در ابتدا، طرحواره های ناسازگار می توانند منجر به تفسیرهای منفی از محیط کار شوند. به عنوان مثال، فردی با طرحواره طرد و بریدگی، ممکن است در محیط کار احساس تنهایی و بی تعلق کند. این احساسات می تواند منجر به کاهش انگیزه، کاهش بهره وری، و افزایش استرس شغلی شود.
در ثانی، طرحواره های ناسازگار می توانند منجر به رفتارهای نامناسب در محیط کار شوند. به عنوان مثال، فردی با طرحواره عملکرد مختل، ممکن است در انجام وظایف شغلی خود دچار مشکل شود. این مشکلات می تواند منجر به عدم موفقیت در کار، و کاهش رضایت شغلی شود.
در نهایت، طرحواره های ناسازگار می توانند منجر به مشکلات سلامت روان شوند. به عنوان مثال، فردی با طرحواره نقص و شرم، ممکن است دچار افسردگی یا اضطراب شود. این مشکلات سلامت روان نیز می توانند بر رضایت شغلی تأثیر منفی بگذارند.
در مجموع، تحقیقات نشان می دهد که طرحواره های ناسازگاری اولیه می توانند تأثیر منفی بر رضایت شغلی داشته باشند. افراد دارای طرحواره های ناسازگار، بیشتر در معرض خطر تجربه مشکلاتی مانند کاهش انگیزه، کاهش بهره وری، افزایش استرس شغلی، و مشکلات سلامت روان هستند.
برای بهبود رضایت شغلی در افراد دارای طرحواره های ناسازگار، می توان از روش های مختلفی استفاده کرد. برخی از این روش ها عبارتند از:

درمان طرحواره درمانی: درمان طرحواره درمانی، یک روش روان درمانی است که بر شناسایی و اصلاح طرحواره های ناسازگار تمرکز دارد. این درمان می تواند به افراد کمک کند تا دیدگاه مثبت تری نسبت به خود و دنیای اطراف خود داشته باشند.
آموزش مهارت های مقابله ای: آموزش مهارت های مقابله ای، می تواند به افراد کمک کند تا با چالش های محیط کار به طور موثرتری کنار بیایند. برخی از مهارت های مقابله ای که می تواند برای بهبود رضایت شغلی مفید باشد عبارتند از مهارت های مدیریت استرس، مهارت های حل مسئله، و مهارت های ارتباطی.
ایجاد تغییرات در محیط کار: اگر فرد قادر به تغییر طرحواره های ناسازگار خود نیست، می تواند سعی کند تغییراتی در محیط کار خود ایجاد کند تا با طرحواره های خود سازگارتر باشد. به عنوان مثال، فردی با طرحواره طرد و بریدگی، ممکن است ترجیح دهد در شغلی کار کند که تعاملات اجتماعی زیادی داشته باشد.

با انجام اقداماتی برای بهبود طرحواره های ناسازگاری اولیه و مهارت های مقابله ای، می توان رضایت شغلی را در افراد افزایش داد.