سندرم استکهلم سازمانی، یک پدیده روانی است که در آن کارمندان نسبت به کارفرمایانی که با آنها بدرفتاری می‌کنند، احساس همدردی، همدلی و وفاداری پیدا می‌کنند. این پدیده، مشابه سندرم استکهلم است، اما در محیط کار رخ می‌دهد.
سندرم استکهلم سازمانی می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد، از جمله:

ترس از از دست دادن شغل: هنگامی که کارمندان احساس می‌کنند شغل خود را از دست خواهند داد، ممکن است به منظور حفظ شغل خود، به کارفرمایان خود وابسته شوند.
وابستگی مالی: هنگامی که کارمندان به لحاظ مالی به کارفرمایان خود وابسته هستند، ممکن است از انتقاد از آنها یا ترک کار خودداری کنند.
فقدان کنترل: هنگامی که کارمندان احساس می‌کنند کنترل زندگی خود را از دست داده‌اند، ممکن است به کارفرمایان خود به عنوان منبع کنترل و قدرت متوسل شوند.
توجیه رفتار کارفرما: هنگامی که کارمندان دلایل رفتار کارفرمایان خود را درک می‌کنند، ممکن است نسبت به آنها احساس همدلی پیدا کنند.

سندرم استکهلم سازمانی می‌تواند عواقب منفی زیادی برای کارمندان داشته باشد، از جمله:

کاهش بهره‌وری: کارمندانی که به سندرم استکهلم سازمانی مبتلا هستند، ممکن است از کار خود لذت نبرند و بهره‌وری آنها کاهش یابد.
افزایش اضطراب و استرس: کارمندانی که به سندرم استکهلم سازمانی مبتلا هستند، ممکن است دچار اضطراب و استرس شوند.
افزایش احتمال ترک کار: کارمندانی که به سندرم استکهلم سازمانی مبتلا هستند، ممکن است احتمال ترک کار خود را افزایش دهند.

برای پیشگیری از سندرم استکهلم سازمانی، کارفرمایان باید از بدرفتاری با کارمندان خود خودداری کنند. همچنین، کارمندان باید نسبت به حقوق خود آگاه باشند و در صورت مشاهده هرگونه بدرفتاری از سوی کارفرمایان، از کمک گرفتن از منابع قانونی یا منابع کمکی سازمانی خودداری نکنند.