پیشنهاده کارشناسی ارشد 1401
پدیدآور: عاطفه چراغی لیاولی 
استاد راهنما: سیمین فصیحی 
استاد مشاور: سمیه عباسی
دانشگاه الزهرا (س)، دانشکده ادبیات

چکیده

قتل های ناموسی به مثابه پدیده ای اجتماعی یکی از عریانترین و خشن ترین اشکال خشونت علیه زنان محسوب می‌شود که آنان را ازمهمترین حقوقشان یعنی حق حیات که حق ضروری و بدیهی هر انسانی ست، محروم می سازد. این پدیده از دیر باز در جوامع مختلف و به درجات گوناگون وجود داشته و واکنش هایی را نیز برانگیخته است. امروزه نیز به ویژه در سالهای اخیر وقوع این پدیده توجه روزنامه نگاران، حقوقدانان، مدافعان حقوق بشر به ویژه مدافعان حقوق زنان و صاحب نظران اجتماعی و سیاسی را به خود جلب کرده است و مباحث مختلفی را در سطح ملی و بین المللی در پی داشته است.(حجاریان ،1385) نمونه هایی از این قتل ها را در جامعه ایرا ن امروز نیزمی توان دید. میزان این قتل ها و به ویژه قوانین موجود در برخورد با مرتکبین این قتل ها که به معافیت از مجازات یا اعمال مجازات های کوتاه مدت و سبک منجر می شود، انگیزه ای برای پرداختن به این پدیده و جستجوی ریشه های تاریخی آن گردید. این جستجو به دوره پهلوی اختصاص یافت و در این بستر تاریخی نوع مواجهه خود زنان با این پدیده و ارزیابی آن از طریق روزنامه ها یشان مد نظر قرار گرفت . چرا که اولا زنان چه در مناسبات خانوادگی و چه در سطح اجتماعی خود از قربانیان این پدیده بوده و آسیب های زیادی را متحمل شده اند. ثانیا زنان که از دوره مشروطه به این سو با آگاهی از جنس خود در صدد پی گیری حقوق و مطالبات خود بوده اند، مبارزات خود را برای رفع تبعیض های جنسیتی آغاز کردند. روزنامه ها یکی از مهم ترین عرصه هایی بود که زنان صدای خود را در فضای عمومی مطرح کنند،‌ به افشاگری در مورد وضعیت زنان در جامعه بپردازند و از این طریق حضور اجتماعی خود و نقشی که می توانستند در آگاهی بخشی جامعه و زنان دیگر ایفا کنند را اثبات نمایند. اولین روزنامه های زنان در دوره مشروطیت به چاپ رسید و سپس با شتاب بیشتری در دوران پهلوی ادامه یافت.