حد تقریر
خیر تنها طریق، طریق درست، یا تنها مانع جداکنندۀ ما از امر واقع نیست. مانع دوم کدام است؟ ... همین حالا برایتان خواهم گفت و آنگاه احتمالاً معما چو حل گشت آسان شود. روی‌هم رفته خیلی هم واضح نیست. این همان حوزه‌ای است که فروید همواره در موردش بسی سکوت کرده و واقعاً هم عجیب است که آن را تشخیص نداده است. مانع حقیقی که سوژه را نسبت به میدان غیرقابل بیان آرزومندیِ رادیکال، میدان تخریب محض، تخریب فراتر از تباهی، حفظ می‌کند درواقع پدیده‌ای مربوط به زیباشناسی است که آن را تجربۀ امر زیبا می‌خوانند؛ زیبایی با تمام درخشش تابناکش، زیبایی که آن را فرّ و درخشش حقیقت دانسته‌اند. و معلوم است چرا، چون حقیقت چیز قشنگی برای نگاه کردن ندارد. زیبایی اگر نه فرّ و درخشش حقیقت، دست‌کم پوشش و غلاف حقیقت است.
به نقل از ژک لکان
از کتابِ «حد تقریر» نوشتۀ ناتاشا محرم‌زاده
نشر نی
نظر شما