تاثیر سنت های مربوط به مجالس جشن و بزم در نگارگری دوره صفوی بر نگاره های بزمی هند در سده 10 ه.ق
پارسای داخل کشور کارشناسی ارشد 1397
پدیدآور: فاطمه نوری نژاد
استاد راهنما: سعید خودداری نایینی
دانشگاه هنر تهران، دانشکده حفاظت و مرمت
چکیده
آیینهای جشن و شادمانی در ایران و هند از پیشینه ای دیرین برخوردار است. در دوران حکومت گورکانی در هند، به دلیل مراودات سیاسی، فرهنگی، هنری و اجتماعی ایران و هند، آداب ورسوم و هنر ایران تاثیر بسیاری بر آیین، رسوم و هنر هند گذاشت. به نحوی که مضامین جشن و شادمانی اقتباس شده از فرهنگ ایرانی را بهخوبی میتوان در آثار نقاشان گورکانی مشاهده کرد. این پژوهش براین فرض استوار است که ارتباط نزدیک میان دو دربار صفوی و گورکانی و همچنین جذب گروهی از ممتاز ترین اساتید مکتب تبریزو نظارت این هنرمندان بر کارگاه های کتاب آرایی گورکانی باعث شده ویژگی های چشمگیری از عناصر و شاخصه های مجالس جشن و بزم در ایران به بزم نگاره های گورکانی وارد شده و مورد تقلید قرار گیرد. از این رو این پژوهش به دنبال پاسخ گویی به این پرسش است که، باتوجه به پیشینه ارتباط چند جانبه میان ایران و هند (روابط سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، هنری و فرهنگی) در سده دهم هجری، سنت های رایج در مجالس جشن و شادمانی در ایران چه تاثیری بر نگاره های بزمی هند در مکتب گورکانی داشته اند؟ و چه عناصری در نتیجه این تعاملات فرهنگی از ایران به نگاره های هند راه یافته است ؟ هدف این پژوهش علاوه بر مطالعه و شناخت انواع مجالس بزم در دوره صفوی و گورکانی، آن است تا با نگاهی متفاوت، عناصر ایرانی مجالس بزم و جشن در بزم نگاره های گورکانی را مورد بررسی قرار داده و جنبههای مشترک و متفاوت میان این دو مکتب را بیابد. برای این منظور، نگاره های مرتبط با مجالس بزم در دو مکتب صفوی و گورکانی مورد بررسی قرار خواهند گرفت. به عبارتی آنچه در متون و مربوط به مراسم بزم و مجالس شادی موجود است مطالعه می شود تا نشانه های تصویری آنها در نگاره ها شناخته شده و در هر دو مکتب صفوی و گورکانی مشخص گردد
نظر شما