اختلال شخصیت نمایشی (HPD) نوعی اختلال شخصیتی است که با رفتارهای اغواگرانه، جلب‌توجه و احساسی مشخص می‌شود. افراد مبتلا به HPD اغلب از طریق احساسات و رفتارهای خود سعی می‌کنند توجه دیگران را به خود جلب کنند. آنها ممکن است اغواگر، پر زرق و برق و هیجانی باشند. آنها همچنین ممکن است در برقراری روابط نزدیک مشکل داشته باشند و نسبت به انتقاد حساس باشند.
علائم اختلال شخصیت نمایشی عبارتند از:

تلاش مداوم برای جلب توجه دیگران
رفتار اغواگرانه و تحریک آمیز
استفاده از زبان هیجانی و اغراق آمیز
تغییر سریع خلق و خو
احساسات سطحی و زودگذر
حساسیت شدید به انتقاد
مشکلات در برقراری روابط نزدیک

HPD بیشتر در زنان دیده می شود. علت دقیق HPD ناشناخته است، اما ممکن است ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی باشد.
HPD می تواند تأثیر قابل توجهی بر زندگی فرد داشته باشد. افراد مبتلا به HPD ممکن است در روابط، کار و مدرسه مشکل داشته باشند. آنها همچنین ممکن است در معرض خطر سوء استفاده جنسی و جسمی قرار گیرند.
درمان اختلال شخصیت نمایشی اغلب شامل درمان روانشناختی است. درمان هایی مانند درمان شناختی-رفتاری (CBT) می تواند به افراد مبتلا به HPD کمک کند تا رفتارهای خود را شناسایی و تغییر دهند.
اگر فکر می کنید ممکن است به اختلال شخصیت نمایشی مبتلا باشید، با یک متخصص بهداشت روان صحبت کنید. درمان می تواند به شما کمک کند تا علائم خود را مدیریت کنید و زندگی سالم تری داشته باشید.
چطور با اختلال شخصیت نمایشی مقابله کنیم؟
اگر با شخصی که اختلال شخصیت نمایشی دارد ارتباط دارید، ممکن است احساس گیجی، عصبانیت یا ناامیدی کنید. مهم است که بدانید که این رفتارها ناشی از یک اختلال روانی است و این فرد کنترل زیادی بر آنها ندارد.
در اینجا چند نکته برای مقابله با اختلال شخصیت نمایشی آورده شده است:

حد و مرزهای خود را مشخص کنید. به شخص مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی اجازه ندهید که شما را کنترل کند. به او بگویید که چه رفتارهایی را می پذیرید و چه رفتارهایی را نمی پذیرید.
به احساسات خود توجه کنید. مهم است که احساسات خود را در مورد رفتارهای شخص مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی بپذیرید. سعی نکنید احساسات خود را سرکوب کنید یا آنها را انکار کنید.
با شخص مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی به آرامی و با احترام صحبت کنید. سعی نکنید او را تغییر دهید یا او را سرزنش کنید. به او کمک کنید تا رفتارهای خود را درک کند و آنها را تغییر دهد.
اگر احساس می کنید که در حال آسیب دیدن هستید، از کمک حرفه ای غافل نشوید. یک متخصص بهداشت روان می تواند به شما کمک کند تا با چالش های ارتباط با شخص مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی کنار بیایید.

در اینجا چند نمونه از نحوه برخورد با رفتارهای رایج در افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی آورده شده است:

اگر فرد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی لباس های پر زرق و برق و جلب توجه می پوشد، به او بگویید که لباس های او را دوست دارید، اما به او اجازه ندهید که شما را تحت تأثیر قرار دهد.
اگر فرد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی با صدای بلند صحبت می کند یا حرکات اغواگرانه انجام می دهد، به او بگویید که رفتارش باعث ناراحتی شما می شود.
اگر فرد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی از لحن اغراق آمیز و هیجانی در صحبت کردن استفاده می کند، سعی کنید به او گوش دهید، اما اجازه ندهید که شما را تحت تأثیر قرار دهد.
اگر فرد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی به سرعت تغییر خلق و خو می دهد، سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید و به او کمک کنید تا آرام شود.
اگر فرد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی احساسات خود را به طور سطحی و زودگذر بیان می کند، به او کمک کنید تا احساسات خود را عمیق تر درک کند.
اگر فرد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی نسبت به انتقاد بسیار حساس است، به او کمک کنید تا انتقاد را به عنوان یک فرصت برای یادگیری و رشد ببیند.
اگر فرد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی در برقراری روابط نزدیک مشکل دارد، به او کمک کنید تا مهارت های ارتباطی خود را بهبود بخشد.

با درک اختلال شخصیت نمایشی و نحوه مقابله با آن، می توانید رابطه سالم تری با شخصی که این اختلال را دارد برقرار کنید.